I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
کلن این پروژه بازگشت سریال فرندز به شدت پیچیده و عجیب و غریب بوده و هست. تا چند سال پیش تک تک بازیگر ها و خالقین میگفتن هیچجوره راه نداره. منطقی هم هست. چه دلیلی وجود داره که بعد از 10 سال که الان شده 16-17 سال و اونهم زمانی که دیگه سیتکام های این مدلی روی بورس نیستن ( توی چند سال اخیر تقریبن میشه گفت هیچ سریال سیتکام جدیدی رو شاهد نبودیم که به معنای واقع کلمه خوب باشه و تبدیل به هیت بشه. حتی young sheldon هم نتونست همه مخاطبین سریال مادرش رو جمع کنه و از یه سریال معمولی فراتر نرفته(و جنس کمدی های تاریک و البته پروژه های شخصی کمدین ها هم منتقد پسند تره و هم ریسک کمتری رو داره ( در عوض تو این مدت تا دلتون بخاد سریال این مدلی داشتیم mater of none عزیز انصاری - atlanta دونلاد گلاور- louie و حتی barry و ramy) حالا این وسط لانچ و شروع کار شبکه hbo max نیاز به چند تا بمب رسانه ای داره. فراموش نکنیم که نت فلیکس و هولو و حتی آمازون زمانی آغاز بکار کردن که رقابتی توی این بخش وجود نداشت و بازار دست نخورده بود. دیزنی پلاس برگ برنده بزرگی بنام جهان مارول و فیلم و انیمیشن های دیزنی رو برای رقابت داشت و البته جامعه خاص تری رو هدف قرار گرفت.
itv+ به استفاده از اشخاص و نام های بزرگ رو آورد و خب نتوسنت اونجور که باید موفق باشه و تا الان فقط یه جایزه برای morning show ماحصل کارش بود که اونم لابی گری ها بیشتر از کیفیتش تاثیر داشت بنظرم. حالا این وسط بهترین برگ برنده hbo max همین فرندز بود و تا الان هم با نام reunion تبلیغ شده. باور عمومی بر این بوده که یه قسمت دیگه رو شاهد هستیم ولی فقط یه دورهمی تاک شو وار هست که در بهترین حالت 6بازیگر اصلی توی قالب شخصیت خودشون میان برنامه اجرا میکنن. حالا این اتفاق چقدر میتونه هیجان انگیز باشه برا مخاطب؟؟؟
فراموش نکنیم که بازیگر های فرندز بعد از گذشت این همه سال همچنان رابطه خوبی باهم دارن و مرتبن توی اونت و تاک شو ها با هم دیده شدن. حتی 4-5 سال پیش برای جشن گرفتن 100مین (؟) قسمت سریال کمدی کارگردانی شده توسط یکی از کارگردان های فرندز (جیمز باروز نامی اگه اشتباه نکنم؟) همشون بجز متیو پری جمع شدن. پس هیچجوره این دورهم جمع شدن فاکتوری برای جمع کردن مخاطب نیست. و نیاز به یه ارزش افزوده ای هست. این ارزش افزوده فقط و فقط اضاف شدن کاراکتر و برگردوندن نقش ها به بازیگر ها هست. حالا که میدونیم داستانی وجود نداره پس تنها گزینه همونه که گفتم یه دورهمی snl وار که بازیگر ها تو نقش های خودشون برنامه اجرا میکنن.
ما که نیازی به تهیه اشتراک نداریم. نهایت 1 گیگ حجم نت مصرف میشه که معادل حجم یک روز گردش های بیهوده توی اینستاگرام هست. خوشمون هم نیاد میزنیم جلو تا تموم بشه.
متم موافقم. کاشکی یه قسمت جدید بود و همه توی نقش خودشون بودن. این همه هم که مهمون ویژه داره و الکی شلوغ شده. اصلا هایپ نیستم واسش .
بد نبود. تیکههای کرینج که خب داشت. مجریه اصلاً خوب نیست. ولی لحظات خوب و احساسیای هم داشت و بعضاً خندهدار هم بود. مت لیبلانک جالب بود و دیدن متیو پری واقعاً غمانگیز بود. و کاش یکم از گذشتهی تراژیکش صحبت میشد. اما متاسفانه چون میخواستن برنامه فقط شاد و uplifting باشه اون قضایای دردناک رو وارد نکردن( هرچند متیو خیلی کوتاه اشاره کرد که وقتهایی که نمیتونستم بینندهها رو بخندونم حس میکردم دارم میمیرم! ولی خیلی راحت ازش گذشتن). روی هم رفته اِِِِِِِه. چرا که نه ۵/۱۰
گفتنی ها رو اینجا گفته بودم. تقریبن هم درست دراومده بود. این 1ساعت و 43 دقیقه حکم نسخه کارگردانی شده و های باجت از گشت و گزار های اینستاگرامی روزانه خودمون بود ( فک کنم توی اکسپلورر اینستاگرام خیل هامون پر باشه از کلیپ های فرندز) واقع بینانه بهش نگاه کنیم چیز بیشتری برای نمایش هم وجود نداره. فرندز و آفیس دو تا از مورد توجه قرار گرفته تارین سریال های تاریخ هستن. اونقدری که تمامی جیک و پیک ها، پشت صحنه و اتفاقاتش بار ها و بار ها مرور شده و ملکه ذهن هممون شده حتی.
شاید جدید ترین نکته این قسمت کراش شوییمر و انیستون روی همدیگه و البته پرداختن به نویسنده های سریال بود.
و البته دردناک ترین بخشش هم دیدن گذر زمان و پیر شدن بازیگر ها باشه. جوری که من حس کردم متیو پری وحشتناک جسمی و روانی افت کرده و کمترین واکنش ها رو هم داشت.
و در انتها هم میشه فرمول های تهیه یک فیلم یا سریال موفق رو توی این قسمت دید. داستانی که توی هر زمینه و کانکتکستی برخواسته از وقایع روز و زندگی های انسان ها باشه مسلمن توسط بازیگر و اجرا کنندگان و بالبطع مخاطب حس میشه و بر دل میشینه. به همین سادگی. نیازی به ایده های خفن، پیچ در پیچ و محیر العقول نیست.
Friends: The Reunion (2021)
>> به نظر من که خوب جمع و جورش کرده بودن و چیز بیشتری هم ازش انتظار نداشتم، چون تقریبا 5 6 سالی هم هست که از سریال دور بودم و اصلا پیگیر کیلیپا یا اپیزودا نبودم مرور خوبی بود واسم. مت لبلانک چقدر با مرام و باحاله خیلی حال کردم با شخصیتش، متیو پری قشنگ خلاف شخصیتش تو سریال خیلی شخصیت جدی و فلسفی طوری داشت. کورتنی کاکسم ریده بود تو قیافش با این همه عمل و اصن جالب نبود. لیسا کادرو هم با اینکه سنش بالاست ولی اون خنگ زدنای خاص فیبی جزئی از شخیصتشه. جنیفر انیستون هم هنوز دوست داشتنی بود و اصن فکرشو نمیکردم رابطه این مدلی داشتن با دیوید شومر و جالبترین قسمت این برنامه هم همین بود به نظرم. با مهمونای برنامه هم گندشو در نیاورده بودن و جاهای خوبی اضافشون کردن. در کل واقعا ریونیون بود و یه چیز جمع و جور قشنگی بود که ارزش داشت بشینم پاش.
اولش واقعا قصد نداشتم ببینم (جدی باور میکنید؟!) ولی خب ...
خدای من چقدر تباه شده زندگیشون، عکس العمل کورتنی : اگه یه فرصتی بهش داده بودید و خوب از آب درنمیومد الان حسرتشو میخوردید... وای این عجب دیدگاه تباهیه، خودمحافظهکاریه...مشاهده محتوا اسپویلر
بخش حرفای متیوپری در مورد اینکه "اگه نمیتونست تماشاچیها رو بخندونده ..." بذارید کنار مصاحبه نیویورک تایمزش برای من که دو دوتاش چهار تا نمیشه هر چند به نظرم یه چیزایی این وسط هست که هنوز این بشر نمیگه، چقدر بی ریخت شده میگن آدم زود میپاشه از هم دروغ نمیگن گمونم دندوناش مصنوعی بود،نبود؟؟؟
چقدر دیوید شومر حرف میزد ...
وای مت لبلانک و اون تیکه یادگاری ... یعنی مُردم از خنده، کلا گولهـی نمکه لامصب اصلا جرقه اون اسپویل بالایی رو هم خودش زد
فیبی عشقه ...
در کل با اون چیزی که حدس میزدم زمین تا آسمون فرق داشت اونقدرا جالب نبود ولی اونقدرا هم بد نبود دو سه تا مومنت خوب داشت
بخوام به نکته گل درشت اشاره کنم حجم بوتاکس و فیس لیفتینگی بود که بچه ها زحمتشو کشیده بودند با اینا میشد ... همون که کینگی حدسشو میزنه
من کلا آدم سخت گیری نیستم و راستش خیلی خوشم اومد از این تجدید خاطره. از اول تا آخر خندیدم و دلم شاد شد اصلا همین که منو مجاب کرد بیام تی ورلد و نظر بقیه رو در موردش بخونم یعنی روم تاثیر خودشو گذاشت. یه جورایی دلم میخواد دوباره دیدنش رو شروع کنم. فیبی هم مثل همیشه عشق من هست فیلم نامه خوانی موقع افشا شدن رابطه مانیکا و چندلر هم بهترین و خنده دارترین سکانس بود
انتظاراتم از این قسمت خیلی پایین بود ولی برخلاف چیزی که فکر میکردم خیلی خوب از آب در اومد
خاطرات زیادی زنده شد. پشت صحنه ها واقعا خنده دار بود. سکانسایی که دورهم بودن و دیالوگاشون رو میخوندن خیلی خوب بود
مت عالی بود. لیسا و جنیفر و کورتنی خوب بودن. دیوید و متیو مثل همیشه عالی. همشون نقشای خودشون رو انگار بازی میکردن
تجدید دیدار خیلی خوبی بود و دیدن اینکه چقدر از پایان سریال گذشته و همشون پا به سن گذاشتن ناراحتم میکرد
خیلی خندیدم و خیلی لذت بردم از این دورهمی. هوس کردم که باز سریال رو از اول تماشا کنم
برای بیشتر عاشقهای بیشمار فرندز،بعد از سالها دیدن 6 شخصیت اصلی سریال در یک اتاق هیجانانگیزه. حتی اگر فیلمنامهای در کار نباشه.
به من این 104 دقیقه خیلی چسبید. چیزی که بیش از همه برام جذاب بود،تدوین فیلم و آن رفت و برگشتها و کنشهای قدیم و واکنشهای جدید بود.
اما اگر زمان فیلم طولانیتر و سکانسهای بازخوانی فیلمنامه سریال بیشتر بود؛
اگر از سلبریتیهای بیربط به مجموعه دعوت نمیشد؛
اگر سوالهای بیشتری از بازیگرها پرسیده میشد؛
اگر بازیگرهای فرعی بیشتری حضور داشتند؛
کیفیت اثر بالاتر میرفت.