I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
R E L I G I O N
پدر مادر Dev عالین برخلاف فصل اول، از این فصل خیلی دارم لذت میبرم. قشنگ جا افتاده. قسمت سوم حرف نداشت. در مورد مذهب بود. عمو و زن عموی Dev اومده بودن به دیدنشون، پدر مادر Dev مجبورش کردن وانمود کنه که مذهبیه و روزه میگیره و نماز میخونه و میره مسجد. گوشت خوک هم نمیخوره یه فلشبک هم زد به بچگیهاش که خونهی دوستش بود و مادر دوستش براشون گوشت خوک سرخ کرد، همین اومد بخوره، مادرش زنگ زد گفت گوشت خوک حرامه، ما نمیتونیم بخوریم، اینم گفت باشه و قطع کرد. ولی یه نگاه دیگه بهش انداخت و وسوسه شد و آهنگ Only god can judge me توپاک تو پشتزمینه، شروع به پخش شدن کرد
Look, man, you can drink.0
You can eat pork.0
You can smoke Mary Jane.0
That's your business.0
قسمت اول بعد از دیدن این قسمت به تمام منتقدین حق میدم بابت نقدهای مثبتشون به این سریال. واسه فصل اول تصورم اینه که کمی در تعریف از سریال اغراق شده ولی همین یه قسمت خودش دلیل لازم و کافی واسه اینه که بگیم همه نقدهای مثبت حق این سریال بوده و امتیاز بالایی که کسب کرده کاملا شایسته و بحقه.
این قسمت یکی از بهترین اپیزودهای کمدیه که تا بحال دیدم.
انصاری به شکل واضحی عاشق سینمای ایتالیاست و ادای دین جالبی به دسیکا و دزد دوچرخه ش داره. هیچوقت تصور نمیکردم توی یه اپیزود کمدی یاد فلینی بیوفتم و یا حتی ویسکونتی.
موسیقی این قسمت به شدت مشابه بهترین جالوهای ایتالیایی شده و البته این وسط یه ادای دین جالبی هم به پائولو سورنتینو داره (سکانس مغازه موبایل فروشی)
بهترین شکلی که میشد فصل دوم رو شروع کرد همین بود. با همین یه قسمت مستقیم رفت تو لیست بهترین کمدی هایی که دیدم.
قسمت سوم گفتنی ها رو هومن یه کم بالاتر گفت. به نظرم خیلی قسمت خوب و درجه یکی بود.
کاراکتر پدرِ "دِو" فوق العاده س و یکی از جذابیت های این قسمته. مونتاژ آخر این قسمت یکی از اون حرکتهای بجا و هوشمندانه این سریال بود. حضور دو توی بار و خوش و بش با رفقاش و حضور پدر و مادرش تو مسجد و خوش و بش با نمازگزارا.
و نسخه ای که پدرش واسه دو مینویسه میتونه یه نسخه موثر برای همه باشه واسه پر کردن این فاصله اعتقادی بین نسلها.
پایان سه قسمت آخر فوق العاده بودن، بخصوص قسمت هشتم.
کیفیت فنی سریال پابه پای کیفیت داستانگویی و قصه ش پیشرفت میکنه و نتیجه نهایی واقعا عالی شده.
بازی انصاری توی این فصل عالی بود و نشون میده که بازیگر توانمندیه.
این سریال یکی از بهترین گزینه ها واسه تماشا توی قرنطینه س
قبول دارم که سریال لحظات ناب خودش رو داره و تو بعضی جاها واقعا حرفی واسه گفتن داره ولی بهنظرم یه مقدار زیادی تعریف شده ازش. در کل این دو فصل یه بنج واچ دو روزه خوب و گاهاً حال خوب کن بود. من از قسمت اول چندان خوشم نیومد، اونقدرا رگ سینما کلاسیک و نوستالژی پرستیم باد نکرد واسش، از بین اپیزودای این فصل قسمت تنکس گیوینگ برام جذابترین و بهترین بود. یه احساس سردرگمی به سریال دارم، نه آنچنان خوشم اومد نه بدم اومد.