من دو سه قسمت ابتدایی این فصل که دیدم به کلی نامید شده بودم و حتی به سرم زده بود که دیگه سریال ادامه ندم ( اونم کی من
)
بعد از یه وقفه طولانی دوباره شروع کردم به تماشا و در عرض چند روز کل سریال دیدم
باید اعتراف کنم که در کمال تعجب از تماشای این فصل لذت بردم.
درسته که دیگه مثل فصل های ابتدایی فیلمنامه ی قرص و محکمی وجود نداره و داستانی پراکنده از درگیری شخصیت ها رو به صورت اپیزودیک میبینیم
و یا اتفاقات ناراحت کننده و سیاه داستان که بخش جداناشدنی و نقطه قوت سریال بود کم کم رنگ باختند و کمدی کار پر رنگ تر شده
ولی بازم این لعتنی شیملس و نمیشه دوستش نداشت.
کم کم همه دارن سر و سامون میگیرن و باید خودمون برای یه هپی اندینگ در فصل آخر آماده کنیم
خیلی خوب میشه اگه بتونن برای فصل آخر یک سری از کاراکتر های فصل های ابتدایی به همراه فیونا برگردونن
صحبت از فیونا شد باید بگم چند اپیزود اول این فصل کمی نبودش تو ذوق میزد ولی من به شخصه بعد از یه مدت نبودش آزارم نمیداد و فراموشش کردم
به قدری کاراکتر های جانبی زیادن که تا حدی این موضوع پوشش داد .
..........................................
چنتا نکته هم بریده بریده بگم:
قسمت آخر جایی که لیپ بعد از گذشت مدت زمان زیادی دوباره لبی تر میکنه میشد دوباره یک دراما شیملسی شاهد باشیم
ولی نویسنده ها سریع جمع کردن داستان با برگشتن لیپ پیش حامیش و راضی شدن تمی.
همین چیزا کمی آدم اذیت میکنه اگه شیملس فصل های ابتدایی بود یه فاکد آپ استوری کامل برای لیپ به وجود میومد
ولی نخواستن شیرینی عروسی ایان و میکی خراب کنن.
فرانک گلگر به شدت شخصیت دوست داشتتنی و معتقدم بار اصلی سریال رو دوش این کاراکتر وبازیگر توانمندش
چه قدر خوب این آقای ویلیام میسی چند لول از تمام بازیگرای سریال بالاتر و بی خود بی جهت برای این کاراکتر بارها نامزد گلدن گلوب و امی نشده
همین دیگه از دیدن شیملس لذت ببریم و از کم و کاستی ها چشم پوشی کنیم