سخت ترین چالش تیم سازنده انتخاب بازیگری بود که بتواند از پس Mason Jr بربیاید. تیم سازنده تا هفته ها درحال تست گرفتن از خیل عظیمی از کودکان مستعد بازیگری بودند تااینکه نظر ریچارد برروی Coltrane جلب شد.
"بچه ای بود که احساس میکردم که نوع تفکراتش با بچه های هم سن و سالش متفاوت است.این کودک دوست داشتنی به اندازه ی کافی در تست های ما صاف و صادق بود که من مجاب شدم او را با جثه ی نحیفش تبدیل به قهرمان داستانم کنم.علاقه ی او به فیلم و موسیقی هم مزید برعلت شد که او با عشق و علاقه به ما افتخار همکاری بدهد."
مادر "الار کلترین" رقاص است و پدرش نوازنده ی موسیقی و Ellar در یک خانواده ی با اصل و نصب تگزاسی با شجره نامه ی بزرگ ؛ زندگی میکرده است و این خانواده ی شاد و خوشحال از آن تیپ پدرمادرهایی را نداشت که در اواسط فیلمبرداری Boyhood از هم طلاق بگیرند و کودکشان را باخود ببرند و همین نکته یکی دیگر از موارد مثبت Ellar Coltrane بود.
Ellar Coltrane
"من به خوبی یادمه وقتی ریچارد اومد پیشم من 6 سال داشتم.وقتی قبول کردم من جثه ی ریزه میزه ای داشتم و یک عالمه دستگاهای فیلمبرداری دور و برم بود و من نمیدونستم ماجرا از چه قراره .فقط یه متنی روحفظ میکردم و جلوی دوربین اجراش میکردم.من فکرش رو نمیکردم یک تصمیم چقدر میتونه روی زندگیم تاثیرگذار باشه."
طراح تولید فیلم آقای
Rodney Becker یک مدل ماشین "پونتیاک" که در سال 1970 ساخته شده بود را پیدا کرد و دست برقضا این ماشین برای خود ریچاردلینک لیتر بود که قبلاً درسال 1993 از آن در فیلم Dazed and Confused استفاده کرده بود.این ماشین در یکی از سکانسهای فیلم نیاز به فیلمبرداری داشت و برای سالم و سروپا نگه داشتنش هرسال تمام قطعاتش را تعمیر میکردند.پونتیاک از جمله ماشین های کلاسیک آمریکائیست که برای مردم آمریکا تداعی کننده ی خاطرات خوش زیادی است (پیکان جوانانِ خارج) .
طراح صحنه ی فیلم خانم Kari Perkins
"ما سعی کردیم تا همراه به گذر زمان المان های میزان سن را عوض کنیم.از موبایل های تاشو شروع کردیم،اتفاقات آمریکا را در رادیو و تلویزیون برایتان پخش کردیم،لباس هایی که مد شده بود را به تن شخصیتهایمان کردیم و از مدل موهای مختلف استفاده کردیم، نوع اتومبیل های فیلم در طی سالها از کلاسیک به پیشرفته تغییر میکردند،کامپیوتر قدیمی ما پیشرفته شد و شما دیدید که شخصیتهایمان iPhoneبه دست در سالهای آخر جلوی دوربین میرفتند."
Lee Daniel و Shane Kelly دو فیلمبردار اصلی این اثر بودند که برای سهولت کار تدوینگر این اثر خانم
Sandra Adair از نگاتیو به جای حافظه ی داخلی برای ضبط فیلم استفاده کردند. هیچ تضمینی در خروجی نهایی تدوینگر نبود چرا که تدوین فیلمهای دیجیتالی برای آثاری مناسب است که نهایت در طی 3 سال ساخته شوند ولی فیلم Boyhood با دوربین های دیجیتال برروی نگاتیو ضبط شده است و این کار تدوین را آسان میکند و البته طبیعی بودن جهش های زمانی در فیلم یکی از عواملی بود که به یمن کلاسیک بودن فیلمبرداری ممکن شد.
در ابتدای فیلم Ellar کودکی بیش نبود ولی هرچه از مدت زمان فیلمبرداری میگذشت او بزرگتر میشد و نقشش هم به همان میزان پررنگ تر میشد.سکانسی که پدر بچه ها آنهارا برای خوردن کباب به گردش میبرد جایی بود که دیگر Ellar Coltrane ذوب در نقش خود میشود و تبدیل به شخصیت داستان میشود و دیگر خبری از تقلا برای طبیعی بودن نیست.Mason همان Ellar است و Ellar Coltrane همان Mason ای که ریچارد لینکلیتر نهایتاً موفق به دستیابی به آن شد. Ethan Hawke در توصیف آن سکانس میگوید که این بازیگر درآن لحظه به قدری طبیعی بازی میکرد که دیگر آن اظطراب کودکانه در چهره اش دیده نمیشد.او آمده بود تا یک چیز جدید خلق کند.