چه چیزی ما رو مجبور میکنه اینقدر به داستانها علاقهمند بشیم؟!
واقعیتش وقتی سریال میبینم بیشتر از اونچه که به خط به خط سریال دقت کنم غرق میشم توی فضایی که انتظار دارم اون سریال نشونم بده بعد وقتی یه ذره از اون معیارم فاصله میگیره حالا تصاویری از سریال تو ذهنم بولد میشه که دوست دارم ببینم و بقیه چیزها انگار از فیلتر رد نمیشن و حتی چندثانیه بعد از تماشای همون سکانس هم یادم نمیاد دربارهی چی بود؟!!!!
"If he achieved this milestone at 22, 23 years old, it will be boring, his life,” he said. “Now he has a target, that's why I make the substitution.
|
خلاصه که تد برگشت دست پر هم برگشت آرکهای جذابی معرفی کرد و امیدوارم اونقدر شجاع باشه که بتونه شوکهکنندهترین لحظات رو برامون رقم بزنه چیزی شبیه ایده بالا که مقارن شد با اولین اپیزود تد.
در حاشیه بگم فوتبال به عنوان یکی از سرگرمیها به چیزی تبدیل شده که فکر نکنم شباهتی به ماهیت اولیهاش داشته باشه. لیگ برتر به عنوان ویترین فوتبال بیشتر داستان اپیزودیکی هست که غرق تماشای حاشیههاش شدن داره پررنگتر از متنش میشه اینکه این خوبه یا بد نمیدونم...یه زمانی مورینیو حالا کلوپ و پپ اینها مردانی با ذهنهای پیچیده و شومنهای قهاری هستند سخت بشه این دورانی که داریم از نزدیک تجربه میکنیم تکراری داشته باشه...