House of the Dragon | بحث اپیزودیک | فصل اول , اپیزود اول

[yaser63]

Season 1, Episode 1,The Heirs of the Dragon خلاصه داستان اين قسمت : پادشاه جهریس تارگرین و شورای سلطنتی نوه او, ویسیریس را به عنوان پنجمین حکمران هفت اقلیم انتخاب می کنند.سال هابعد از این رویداد,ویسیریس با چالشی جدی برای انتخاب جانشین خود مواجه می شود.+ قوانین تاپیک: 1-این تاپیک مخصوص بحث پیرامون قسمت اول از فصل اول سریال می باشد پس اگر این قسمت را مشاهده نکرده اید لطفا جهت جلوگیری از آشکار شدن محتوای اپیزود بدون خواندن پست ها,تاپیک را ترک نمایید درغیر اینصورت مسئولیت اسپویل شدن این اپیزود بر عهده خواننده مطلب می باشد. 2-لطفا جهت چلوگیری از اسپویل شدن ناخواسته مطالب کلیه بحث های مرتبط با محتوای این اپیزود را صرفا درون این تاپیک انجام دهید. 3-لطفا از قرار دادن مطالب به صورت کپی/پیستی از سایر سایت های پارسی زبان,لینک دانلود اپیزودهای مجموعه و هرگونه اسپویلر مرتبط با قسمت های آتی در این تاپیک خودداری بفرمایید.

[тнor]

شروع جالبی داشت هرچند فکر نمیکردم قسمت اول انقدر خط داستانی بتونه معرفی کنه و یه جورایی گند نزنه ولی خب راضیم ازش
ولی حیف اون دوستی قشنگ که توی همین قسمت اول پرپر شد به خاطر زیاده خواهی دو پدر
مت اسمیت رو شخصا دوست دارم ولی به نظرم خصوصیات شخصیتی دیمین بهش نمیاد درسته بازیگر خوبیه ولی فکر نمیکنم مناسب این شخصیت باشه

[mahan birabt]

سلام.اتفاقا به نظرم خیلی مت اسمیت به دیمون و شخصیتش میاد. یه جورایی زوده نظر درستی داد ولی تا اینجا یک قسمت دیدیم عالی درآورده بود نقشو
ولی من برای دور دوم دیدم قسمت اولو. خداییش خیلی خوب بود .
اون صحنه زایمان که با مبارزه نشون میداد عالی بود لامصب
فقط تیتراژ کم داشت اپیزود 1
قبلا نمره 9 دادم ولی الان 10

[opeth1h]

بلاخره یه سریال درست حسابی که بتونه انتظار تماشا ایجاد کنه اومد بیرون / همیشه دود از کنده بلند میشه (HBO)
قسمت اول دقیقاً مثل قسمت اول سریال مادر (Game of Thrones) همه چی داشت مبارزه و حسادت سر قدرت - خشونت و سک.س و تمام چیزایی که بیننده دوست داره توی یه سریال ببینه
تنها چیزی که تو ذوق میزنه اجبار شبکه اچ بی او برای گنجوندن اجباری یکی از لرد ها (لرد ولاریون) به صورت رنگی (سیاه) بود در حالیکه داستان مارتین در وستروس به سال های نه چندان دور بعد از انسان های نخستین و اندال ها برمیگرده در حالیکه ورود سیاه پوست ها به شهرهای بزرگ به 200سال نمیرسه همینطور در سکانس مبارزات میدان شهر (بارانداز) در یک صحنه چند تماشاگر چشم بادومی هم دیدم از اونجایی که پروپاگاندا و تحمیل ایدئولوژی خاص به هر شکلی محکومه تا اینجا تنها چیزی که میتونه در آینده به سریال ضربه بزنه فشارهای بیرونیه که سه فصل آخر Game of Thrones رو هم به نابودی کشید وگرنه کلیت قضیه کاملاً عالی بود
9/10

[mahan birabt]

بلاخره یه سریال درست حسابی که بتونه انتظار تماشا ایجاد کنه اومد بیرون / همیشه دود از کنده بلند میشه (HBO)
قسمت اول دقیقاً مثل قسمت اول سریال مادر (Game of Thrones) همه چی داشت مبارزه و حسادت سر قدرت - خشونت و سک.س و تمام چیزایی که بیننده دوست داره توی یه سریال ببینه
تنها چیزی که تو ذوق میزنه اجبار شبکه اچ بی او برای گنجوندن اجباری یکی از لرد ها (لرد ولاریون) به صورت رنگی (سیاه) بود در حالیکه داستان مارتین در وستروس به سال های نه چندان دور بعد از انسان های نخستین و اندال ها برمیگرده در حالیکه ورود سیاه پوست ها به شهرهای بزرگ به 200سال نمیرسه همینطور در سکانس مبارزات میدان شهر (بارانداز) در یک صحنه چند تماشاگر چشم بادومی هم دیدم از اونجایی که پروپاگاندا و تحمیل ایدئولوژی خاص به هر شکلی محکومه تا اینجا تنها چیزی که میتونه در آینده به سریال ضربه بزنه فشارهای بیرونیه که سه فصل آخر Game of Thrones رو هم به نابودی کشید وگرنه کلیت قضیه کاملاً عالی بود
9/10

البته به نظرم دو فصل پایانی به خاطر سرعت گرفتن قصه و خستگی تیم سازنده که میخواستن زودتر جمعش کنند زیاد خوب در نمیومد.ولی فصل 6 عالی بود و شاید بین فصل 6 و 4 به سختی بشه بهترین فصل سریال را انتخاب کرد.

[Sherlockian]

یه چیزی که خیلی درباره سریال توی همین اپیزود اول دوست داشتم جوریه که فاصله‌ی بین خطوط کتاب رو پر میکنن. بهترین نمونه‌اش بنظرم کاری بود که با شخصیت اما تارگرین انجام دادن. توی کتاب از اما صرفا به عنوان یه وسیله برای دادن اطلاعات تاریخی و فامیلی و تولد و مرگ بچه‌های ویسریس استفاده میشه اما توی سریال با اینکه حضور زیادی نداره، از تک تک لحظات حضورش بهره برده میشه. بر خلاف کتاب اون حس درد و رنج حاصل از بارداری و عذاب وجدان و فقدانی که بخاطر بچه‌های مرده‌اش تحمل میکنه رو درک میکنیم. توی اولین حضورش رابطش با رینیرا توی دلمون میشینه. یه سکانس معرکه هم داریم که توش اِما به ویسریس از عدم تمایلش به داشتن یه بارداری دیگه میگه. اینکه میدونه وظیفشه که یه وارث برای تاج و تخت بیاره و اگر نتونه این کارو انجام بده واقعا متاسفه اما همه اینارو به دردی که تحمل میکنه ترجیح میده. با همین مکالمه‌ی چند دقیقه‌ای هم اِما تبدیل به یه کارکتر پویا و درست حسابی میشه و هم ازدواجش با ویسریس و عشقشون به همدیگه بیشتر از همیشه برامون معنا پیدا میکنه. نتیجه همه‌ی اینا هم شد اون سکانس تولد که بنظرم یکی از دردناک‌ترین سکانسای دنیای گات بود. هم ثمره‌ی تمام سکانسایی بود که با اِما و ویسریس گذروندیم و هم اضافه کردن اون بخش قرار دادن ویسریس توی دوراهی باعث شد تا کارکترش نسبت به کتاب خیلی چند لایه‌تر بشه.
اگه بتونن برای وقایع بزرگتر هم اینقدر خوب کارشونو انجام بدن نه تنها مزه‌ی تلخ دو سه فصل پایانی گات رو میبره بلکه به طور کلی به اثر بهتری تبدیل میشه.

[Julie]

>> واقعا دلتنگ بودم، دلتنگ دنیای زیبایی که مارتین ساخته و ترکیبش با موسیقی جوادی! برای من که خوندن کتابای داستانی حماسی خیلی سخته، ساخته‌شدن بقیه داستان‌های مرتبط به بازی تاج و تخت خیلی خوشحال کنندست. قسمت اول شروع خوبی بود. میزان خشونت، تعلیق و پردازش شخصیتی همگی انتظاراتمو برآورده کردن و علاوه بر این بر خلاف چیزی که عموم مردم دارن می‌گن بازیگرای سریال فوق‌العاده بودن و از بازی همشون لذت بردم. امیدوارم در ادامه هم همه چی همین‌قدر خوب باشه و شاهد سکانس‌های بیشتری با سبک کارگردانی سکانس به دنیا اومدن بچه باشیم. زاویه دیدهای انتخاب شده توسط کارگردان تو این سکانس و ترکیب خون مادر با خون جنگجوها عالی بود.