من ماتریکس رو اولین بار سال 81 دیدم و و قتی نوجونی بیش نبودم عاشقانه 3گانه اول رو زیست میکردم . (علل خصوص قسمت اول) . ماتریکس 4 از لحاظ ایده اولیه (بچه قصه) خیلی خلاقانه هستش
اما متاسفانه مضمون تبدیل به محتوا نمیشه و از لحاظ فُرمی هم که آبروریزی تمام عیار هستش . ..
ببنید تو 3گانه اولیه کارکترها عمق داشتن و شخصیت پردازی ها عمیق بود . "دوربین ثابت" فیلم باعث میشد ما اُبهت کارکترهایی مثل مورفیوس رو با گوشت پوستمون درک کنیم . گفتم مورفویوس ؛ مورفیوسیی
که با ارداه محکم و ارمانگرا بودش اما موفیوس سری جدید یه شوخی مبتذل هستش !! .صحنه های اکشن به مدد همون دوربین ثابت بسیار دلواز و چشمگیر بودن اما تو ماتریکس 4 دورین ثابت به دوربین بی ثبات
یا همون دوربین رو دست تغییر کرده بود و صحنه های اکشن فاجعه بود . زایان یا همون ارامان شهر تو 3گانه اولیه با تمام پرداخت کم فیلمنامه , قابل لمس و پر اُبهت بود . اما ارمانشهر ماتریکس چهار یا همون آیو
بیشتر شبیه یه سوله یا یه انبار سربسته بودش و هیچ حسی رو منتقل نمیکرد . طراحِ 3گانه اول رو با روانشناس مقایسه کنید ، اون کارکتر مرموز و خالق گونه کجا و روانشناسی که بیشتر شبیه دلقک هستش و بلاهت
ازش موج میزنه کجا . ازا ین ایرادات فُرمی تا دلتون بخواد میشه از فیلم گرفت . ..
اما من فکر میکنم ماتریکس 4 پیش درامدی برای بازی در حاله ساخت ماتریکس هستش . ببنید سالهاست که من به این نتیجه رسیدم اگر دنبال داستان قوی هستید دیگه نه تو فیلم و نه تو سریال پیدا نمیشه و فقط
در گیم هستش که میتونید به دستش بیارید . به عنوان مثال گاد اف وار 4 رو در نظر بگیرید . برای اینکه ما کریتوس جدید رو درک و فهم کنیم باید خط داستانی معادل 50 ساعت رو دنبال کنیم . 50 ساعت یعنی معادل
9000 کلمه و دیالوگ .فاجعه ماتریکس 4 تیزری برای بازی این مجموعه هستش ؛ بازی که کمه کمش 30 ساعت خط داستانی باید داشته باشه
تو 30 ساعت میشه هم شخصیت پردازی کرد و هم بی پروا خوراک فکری به وجود اورد . ..