شب های مافیا | نگاهی کوتاه به خلاء هنر مباحثه، بی خبری جمعی و ولنگاریِ اجتماعی

[wlh]

مقدمه ... اولا بعد از حدود 12 ساعت کار طاقت فرسا رسیدم خونه. ثانیا بیزارم از تهیه اکانت لاشخوری (به معنای واقعی کلمه) به اسم نماوا (یا به کل تولیدات شبکه نمایش خانگی) و در دفاع از خودم بگم که شدیدا طرفدار سریال های غربی هستم، مخصوصا Non-English Language ـها. با کمک دوستان عزیزی که بخش سریال های غیر انگلیسی زبان رو رونق بخشیدند، میتونید تجربه ـی خوبی رو توی این زمینه داشته باشید به طور مثال این تاپیک یکی از بهترین تجربه های من در سریال های غیر انگلیسی زبان بود و مخصوصا این تاپیک و این یکی که محمد زحمتش رو کشیده و ریت گوگل داره و جزو 5 پیشنهادیه که گوگل به شما میده. - - - - - - - - - - - - - - - - - پس چی شد که به این روز افتادم!!! فیلم و سریال بازا بعضی وقتا خسته میشن و نیاز دارن یه محتوایی غیر از علاقه مندی ـهاشون ببینین خب بعضی ها تلنت شو ها رو انتخاب می کنن، بعضی ها تاک شو ها و صد البته مستند های سریالی و مستند های سینمایی، خشونت و فایت شایدم مسابقه و در کل ریلیتی شو هایی که ببرنمون یه جایی غیر از محدوده فیلم و سریال و جریان قالب این روزها، نمونه های مختلفی براشون هست و صد البته خیلی هم طرفدار دارن، شما تاپیک های بخش ریلیتی شو انجمن رو که ببینید از تلاش های نوژن و اشکان و.... می تونید متوجه بشید که اینجا و این انجمن واقعا یه جای خاصه. خیلی با خودم کلنجار رفتم که این تاپیک رو استارت نکنم ولی امروز بعد از دیدن قسمت سوم از فصل سوم شب های مافیا تصمیم گرفتم یه هجونامه ـی بلندی در ستایشش بنویسم فقط امیدوارم تحملم کنید. - - - - - - - - - - - - - - - - - مافیا چیه؟ در تعریف استاندارد شما می بینید که بازیِ دسته جمعی از نوع استنتاجی است و گروهی بی خبر از همه جا به اسم شهروند یا اصطلاحا شهر باید با اقلیتی باخبر و قوی به نام مافیا بازی کنند و بتوانند آن ها را با حذف در دوره های مختلف بازی شکست بدهند. این بازی سال 1986 و در دپارتمان روانشناسی دانشگاه مسکو توسط Dimitry Davidoff طراحی شد و پس از راه یافتن به کلاس ها، خوابگاه ها و کمپ های تابستانی به بازی اعتیادآوری (احتمالا امروزه از نوع خوب به دلیل فاصله گرفتن از اعتیاد تکنولوژیکی و تقویت شیوه های استنتاج) تبدیل شد. بدون هیچ منبع موثقی، در ایران این بازی از خوابگاه های دانشجویی شروع شده است یا حداقل کسی که آنرا به دیگران معرفی کرده اگر به نفراتی که از آن ها بازی را یاد گرفته رجوع کند حتما سرنخ را در خوابگاهی خواهد یافت. این بازی شدیدا بر قدرت استنتاج، تمرکز بالا، قابلیت صحبت در جمع، روان شناسی و زبان بدن استوار است. شانس بردن بازی توسط مافیا درست به اندازه شانس برد شهروندان است و مدل هایِ علمی مختلف تنها با شبیه سازی هایی که با فرضیات محدود کننده صورت گرفته همین را به شما خواهند گفت. در جمعی دوستانه از بهترین دوستتان دروغ هایی خواهید شنید که دیگر در زندگی معمولی نمی توانید به او اعتماد کنید و در کل زندگی شما به قبل از بازی مافیا و پس از بازی مافیا تقسیم خواهد شد. ورژن های مختلفی از این بازی وجود دارد که شاید بازی را به سخت ترین حالت ممکن و به کابوسی برای شرکت کنندگان تبدیل می کند ولی ورژن های ساده تری نیز هستند که دنیایی مطالب آموزنده در آن وجود دارد. دروغ، اعتماد، رفاقت، خنجر از پشت، دلایل واهی، منطق ضعیف و الخ، تنها گوشه ای از هزاران موضوعی است که در این بازی فرا می گیرید. زمانی که این بازی را تجربه می کنید خواهید فهمید مافیا در اصل همان زندگی واقعی است... - - - - - - - - - - - - - - - - - خب که چی؟! در مورد مسابقه شب های مافیا بگم که، تا اینجایی که من میدونم فقط یه شوی تلویزیونی از کشور لتونی به این سبک ساخته شده اونم من ردی ازش پیدا نکردم فقط توی ویکی ادعا شده همچین برنامه ای بوده، ولی احتمالا باید سبک های مختلفی از این بازی به نمایش دراومده باشه و دستاویز فیلم و سریال ها یا مسابقاتی از این دست قرار گرفته باشه. چیزی که این مسابقه رو متمایز میکنه وجودش توی شبکه نمایش خانگی کشور ماست. نمیدونم اینا (ممیزی چی ها) فهمیدن چی داره تولید میشه یا نه؟!!! یعنی با هر متر و معیاری شما حساب کنی از سر شبکه نمایش خانگی و از سر کشور ما زیاده این برنامه و دلیل اینکه معرفی زدم براش هم همینه. توی قسمت های مختلف شما ذره ای استنتاج، قوه ـی درک یا شهروند بودن رو یاد نمیگیری و از قضا همه عالی مافیا (آدم بده) بازی میکنن و شما هم میتونی خیلی خوب ازشون یاد بگیری. از اونجایی که افرادی که دعوت میشن همه هنرمندای داخل ایران هستن، فرض بیننده از شرکت کننده ها همون چیزی هست که از شخصیت اجتماعی اون ها میدونه در نتیجه یه بازیگر موفق در تلویزیون یا سینمای ایران باید حداقل هوشی متوسط داشته باشه ولی می بینیم که سرتاسر بی منطقی، جوزدگی و خودنمایی بیداد میکنه، هیچ مباحثه درستی شکل نمیگیره و هیچ کسی از باهوش ترین فرد تا خنگ ترین فرد به درستی رای نمیده حتی مدام خودشو نقض میکنه و چون هر گروه 3 بازی انجام میدن بازی سوم سرتاسر ولنگاری نسبت به نقش و بازی یا غرق شدن (حرفه ای بازی کردن) در نقش مافیا رو شاهدیم. درست مثل تمام چیزهای خوبی که به این کشور راه پیدا کرده است و ما بدترین تفاسیر را از آن ها داشته ایم، این سریال با دقت بالایی هرج و مرج منطقی جامعه ما را آن هم بین طبقه متوسطِ رو به بالایِ شهرنشین به تصویر می کشد و تصویری از این بازی به ما ارائه میدهد که فرسنگ ها با واقعیت بازی فاصله دارد. اما نکته ای که می شود بهتر به آن پرداخت میزان ضعف فرهنگی ما در مدیریتِ سوء برداشت از افرادی (شرکت کنندگان) این چنینی است، کسانی که بدون حضور در خرده فرهنگ های تاثیرگذارِ جامعه (محیط های دانشگاهی، تحرکات مدنی، صنف های مربوطه و ...)، با راه یافتن (از طریق شبکه های اجتماعی) به فرهنگ عامه ـی مردم، شکافِ عمیق فرهنگی را به نقطه ای فرابحرانی رسانده اند. این گونه می شود که هر کسی به خود اجازه ـی راهبریِ فرهنگ عامه را می دهد در حالی که در ساده ترین استتنتاج ها، عملکردی زیر خط فقر ارائه می دهد، با ظهور چنین پدیده ای در هر محیط یا جامعه ای، نوعی ولنگاری و بی خیالی نسبت به کشتی جامعه (یا آن محیط) در سرنشینانش پیش می آید که نمود آن را همین الان در تمامی محیط های اطرافتان و جامعه های خرد و کلانی که عضو آن ها هستید می بینید(؟). همزمان آن چنان دور از واقعیت نیست اگر بگویم، این تصویری از جامعه ما نیز هست، ما بی خبرانیم با اقلیتی که از این بی خبری استفاده می کنند و با زبان بازی به هر آنچه می خواهند می رسند. این نقش ها خود ماییم و این پیروزی ها و شکست های ماست که بر صفحه نقش بسته است. - - - - - - - - - - - - - - - - -

[aryanrecord]

بحث جالبیه بحث مافیا و بازی مورد علاقه منه
اما باید بگم که این مافیایی که از نمایش خانگی پخش میشه به هیچ وجه جالب توجه نیست و اصول خوبی نداره. همچنین سعی کردن با یه دکوراسیون و گریم خفن و البته آوردن سلبریتی ها جلب توجه کاذب کنند.
برای دیدن یه مافیای خوب هر چند شاید عجیب به نظر بیاد اما شما باید به شبکه سلامت رجوع کنید که الان دو سالی هستش داره مسابقه مافیا رو تولید میکنه با اجرای علیرام نورایی. که در واقع اینی که الان از شبکه خانگی پخش میشه از همین کپی برداری شده.
مافیای شبکه سلامت هفتمین فصلش در حال پخشه و قواعدش بی نقصه و با نظم برگزار میشه.
هر فصلش هم بالغ بر 65 قسمته به این صورت که ابتدا مرحله مقدماتی طی چند قسمت اول برگزار میشه بعد از اون بازیکنای خوب غربال میشن و همینطور تا یک هشتم نهایی-یک چهارم نهایی-نیمه نهایی و فینال ادامه پیدا میکنه. که معمولا بعد از یک چهارم بازیش دیگه عالی میشه و همه ی بازیکنان باهوش و قوی وارد این مرحله میشن که جذابیتش رو بی نهایت میکنه.
اتفاقا امشب مرحله یک چهارم قراره پخش بشه توصیه میکنم ببینین. همچنین تمام قسمتای قبلم که رایگان از تلوبیون یا خود سایت شبکه سلامت موجوده.

[Mikado]

این گونه می شود که هر کسی به خود اجازه ـی راهبریِ فرهنگ عامه را می دهد در حالی که در ساده ترین استتنتاج ها، عملکردی زیر خط فقر ارائه می دهد، با ظهور چنین پدیده ای در هر محیط یا جامعه ای، نوعی ولنگاری و بی خیالی نسبت به کشتی جامعه (یا آن محیط) در سرنشینانش پیش می آید که نمود آن را همین الان در تمامی محیط های اطرافتان و جامعه های خرد و کلانی که عضو آن ها هستید می بینید(؟). همزمان آن چنان دور از واقعیت نیست اگر بگویم، این تصویری از جامعه ما نیز هست، ما بی خبرانیم با اقلیتی که از این بی خبری استفاده می کنند و با زبان بازی به هر آنچه می خواهند می رسند. این نقش ها خود ماییم و این پیروزی ها و شکست های ماست که بر صفحه نقش بسته است

ولشه عزیز و گرامی
امیدوارم که روزگار بر وفق مراد باشد و هر روز شاد و پرانرژی تر از دیروز باشی

همانطور که قبلا خدمت شما گفته ام، هرکسی حق دارد از هرچیزی که میخواهد خوشش بیاید یا نیاید. تا وقتی آزاری به دیگری نمیرسانی میتوانی هرچیزی که برای خودت میپسندی بپسندی. آما، هنگامی که شروع میکنی به بسط دادن و تبلیغ و تشویق چیزی که میپسندی باید جیب چپت پر باشد! اگر نبود هم اشکال ندارد. آما دوم آنجاست که از آن چیزی خوشت آمده و در حال تبلیغش هستی، یک حکم برای جامعه و فرهنگ و دیگران صادر میکنی. آنجاست که میکادو به مانند آن بولی بی وفا به روی پست هایت ظاهر میشود، چنان که پادشاهان چت باکس هم نتواند که چپ و راستت را بگیرد!

بازی ها زیباست، آنجا که من و تو سرگرم میشویم و غم بودن را فراموش میکنیم. شما هم زیبایی، آنجا که بعد از 12 ساعت کار طاقت فرسا دنبال یک برنامه شادی آور برای خودت میگشتی و به زئوس قسم که انسان بعد از خستگی روزانه و طاقت فرسا از کار کردن حق دارد که ادعای پیامبری هم بکند، البته این جمله نویسنده دیگری است نه من و من تو را چون پیامبری دیدم که دارد برای لذتی که بعد از خستگی اش دیده انگشت بر کیبرد میگذارد.

اما آنجا که نتوانستم نوشته ات را تحمل کنم کوت کردم تا برایت بیشتر بگویم. اما از آنجا که بین من و تو لایه نازکی از احساس و خشمی سترگ شکل گرفته که مقصرش نرسیدن معنی جملات من و تو به هم بوده، فقط چند خط برایت می نویسم. باشد که اینبار در تاپیک های دیگر تیم و یارکشی نکنی و رو در روی خودم جوابم را دهی.

با ساده ترین چیز شروع میکنم؟ چرا فکر میکنی مَردم مُقصرند؟ شاید بگویی من کجا اینرا گفتم، اما من به تو میگویم، دقیقا همان را گفتی. و در ذهن تو چیزی است که ما را "بی خبران" میبینی.

برادر ولشه
اینکه سعید ابوطالب برای شما خوراک میگو دُرست کند معنی اش این نیست مزه پر از غائط ندهد. اینکه بازیگرانی که هر روز به رنگ آنچه باید در بیایند برایت پاپیون بزنن معنی اش این نیست که بوی دورویی ندهند!
اینکه شما از دیدن مجموعه ای از کارگردان و بازیگر و دروغ گویی و هرآنچه اخلاقی نیست به اینجا برسی که این ها نشان از سرنشینان کشتی و این جامعه دارد غلط است. گزاره ای اشتباه است. اینکه سعید ابوطالب کیست و چگونه به اینجا رسیده معنی اش این نیست که ملت هم همینن! اینکه مشتی بازیگر رانتی و دورو و پر از بول و غائط برایت دلبری کنن معنی اش این نیست ما هم همینیم! نه ما این نیستیم و این نبودیم، ما تبدیل شده ایم به آدم های تنهای دور از هم افتاده که در تنهایی خویش فکر میکنیم همه همینن، اما این نیست ولشه عزیز.

شما از دیدن سریال لذت بُرده اید؟ چه خوب. خستگی ات در رفته؟ چه خوب. میخواهی بقیه ببینن و داری تبلیغش را میکنی؟ دستت پر نیست. میخوای این ملغمه کثافت را به جامعه بسط دهی؟ در اشتباهی.

این بود چند خطی که دوست داشتم برایت بنویسم. چرا که هرکه در تی وی وُرلد آمد خوش آمد، آب و نانش دهید و ایمانش نپرسید. اما بدان که اگر ایمان بقیه را پرسیدی و ایمان بقیه را زیرسوال بُردی من همیشه اینجایم تا از دل خوشی کوچکمان، انجمن ـمان، دفاع کنم.

و من الله توفیق
میکادو آندرو

[Daisy]

مافیای نمایش خانگی من ندیدم، ولی یه مدل هست تلویزیون پخش میکنه، شرکت کننده ها همه ادم معمولی هستن، باید مافیا رو پیدا کنن، هر کسی هم تا اخر توی بازی بمونه میره مرحله بعد و گروه ها هی ترکیب میشن، تا اخر فصل، چندتا قسمتش دیدم تازگی باهاش اشنا شدم، برای من خیلی جذابه، چه شبکه ای پخش میشه حضور ذهن ندارم، فکر کنم شبکه 5 باشه، مجری و هیئت داوری و غیره هم جذاب هستن، اگه کسی دیده بیاد نظرش بگه

[ARCTIC]

-

[smh2011]

من مافیا باز حرفه ای نیستم. تنها تجربه من توی مافیا محدود به جمع های دانشجویی میشه که زیاد هم حرفه ای بازی نکردیم و لذت آنچنانی ازش نبردم ولی توی همون معدود دفعات ترجیح میدادم که نقش گرداننده بازی یا خدا رو داشته باشم. از طرفی هیچوقت حاضر نیستم برای هیچکدوم از آثار منتشر شده چه فیلم و چه سریال اکانت نماوا و امثالهم رو بخرم. در درجه اول ترجیح میدم فیلمی که میخام رو روی پرده سینما ببینم اونهم نه بخاطر بحث حمایت از هنر و هنرمند بلکه بدلیل احترام به خودم که فیلمی که میخام رو توی بهترین شرایط ممکن روی پردهببینم. و اگه یکوقت خدایی نکرده بعد از قرن ها سریال فارسی زبانی اونهم توی شبکه نمایش خانگی منتشر شد که ارزش تماشا داشت رو هم غیرقانونی دانلود میکنم. چون عقیده دارم سود و حمایتش در تولید بوده و خرید اون اثر یا خرید اکانت vod های حال حاضر نه تنها حمایت از هنر و هنرمند و تولید نیست بلکه برعکس حکم مهر تاییدی بر این چرخه معیوب - چه از لحاظ دینی و چه از لحاظ اخلاقی- و حمایت از اون هست. نظر شخصی من هست و طبق اون رفتار میکنم.
شب های مافیا یا سریال غورباقه هم از این قاعده مستثنی نیستن ( گرچه به غورباقه امید داشتم که بتونه خلا یک اثر فارسی زبان قابل قبول یا متوسط رو توی کنداکتور هفتگی یا حتی ماهانه من پر کنه ولی ترغیب به نگاه کردنش نشدم)... و اینگونه شد که فقط تکه هایی از شب های مافیا رو توی گردش های آخر شب توی اینستاگرام دیدم ولی با توجه به پتانسیلی که vod ها دارن دوست داشتم که با یک اثر تعاملی روبرو بودیم. که البته هدف بزرگی هست که نتفلیکس غول هم با black mirror امتخحان کرد و زیاد موفق نبود.
حالت های زیادی رو میشه در نظر گرفت که مخاطب هم در مسابقه دخیل بشه. ساده ترینش پرسش از مخاطب راجب نقش ها هست و در نهایت اون تعداد افرادی که بیشترین حدس درست رو داشتن مثلن اشتراک یک ماهه vod رو هدیه بگیرن یا یک بازی با بهترین حدس زننده ها برگزار بشه. ساز و کار های زیادی رو میشد براش تعیین کرد. امروزه اونقدر کد های دستوری و اپلیکیشن و خلاصه پلتفرم های مختلف برای ثبت بازخورد اومده که براحتی میشد براش یک ساز و کار در نظر گرفت ( دربی پرسپولیس استقلال چند روز پیش رو بیاد بیارین که صدا و سیما به هر دری میزد تا امار پیام هاشو ببره بالا: کد دستوری - پیامک- اپلیکیشن )
در کنار این میشد دو نسخه از مسابقه پخش بشه که یکی مخاطب در اون دانای کل باشه و همه چیز رو ببینه ( برای مخاطب عامی که فقط میخاد یک مسابقه رو شاهد باشه) و در یک نسخه مخاطب درگیر مسابقه بشه و خودش نقش ها رو دربیاره حدس بزنه و استنتاج کنه.
اینگونه هست که براحتی میشه جذب مخاطب کرد. بخصوص در این شرایط که دورهمی های دوستانه کمتر شده و خیلیا واقعن علاقه دارن تا بصورت مجازی بازی یا سرگرمی های گروهی رو تجربه کنن. بخصوص مخاطبی مثل من که هیچجوره حاضر نیست جذب vod ها بشه.

[sarkhail]

از قضا من هم اون برنامه شهروند و مافیا رو از شبکه سلامت دنبال میکنم و هم این برنامه ای که سلبریتی ها رو میارن و مافیا بازی می کنن و باید بگم چکمه شمر لعین با چکمه عمه شهین ... این کجا و آن کجا.

اول باید بگم بین این دو تا نسخه تفاوت زیاده. مثلا تو مافیای شبکه خانگی یه سری نقش هایی هست که تو مافیای شبکه سلامت نیست و اون نقش ها کارهایی انجام میدن که به شدت روند بازی رو متفاوت میکنه. متاسفانه قر و فر هم تو مافیای شبکه خانگی زیاده و واسه یه تیر مافیا کتاب باز میکنن و کلی لوس بازی داره. از طرف دیگه مثلا یه بار خانم های سلبریتی رو دعوت کرده بودن و یکی از این سلبریتی ها هم کسی نبود جز گلوریا هاردی که زبون بسته اصلا فارسی نمیتونه روون صحبت کنه. عین این میمونه بدون اسب و اسلحه بری غرب وحشی.

اما در مورد مافیای شبکه سلامت که هر شب ساعت هفت و تکرارش هم ساعت یازده نشون میده باید بگم، شرکت کننده ها تقریبا از تمام ایران میان و تو سطح خیلی بالایی هم هستن (به خصوص تو مراحل بالاتر). همه چیز خیلی روونه و بدون هیچ گونه حرکت اضافی. داورها به خوبی نقششون رو ایفا میکنن و علیرام نورایی به عنوان راوی، خداوندگار جذابیت و راوی گریه.

به جز فوتبال ها این تنها برنامه ایه که من از تلویزیون میبینم و هر شب هر جایی که باشم خودم رو بهش میرسونم. دوستای علاقه مند میتونن برن سایت شبکه سلامت و قسمت های قبلی رو ببینن. یه پیجی هم این مسابقه تو اینستا داره که دیدنش خالی از لطف نیست.

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

چقدر قضیه جنایی شد :دی
یه مافیا هستش که شبکه سلامت نشون می‌ده؛ سری اولش رو خیلی دوست داشتم با اجرای بهنام تشکر. کلا طرف چفت این فضا‌ها بود . مسابقاتش خیلی باحال و هیجانی و فان بود؛ ولی از وقتی نورایی مجری شد و قوانین بازی زیر و رو شد، حتی نتونستم یک قسمتش رو هم کامل ببینم. روح نداره انگار (حداقل برای من)
در مورد این سری مافیای سایت فلان؛ سه فصل تولید شده (فصل دومش خانم‌ها بودن)؛ من برنامه اول فصل اولش رو دیدم که هاشمی و کاظمی و... بودن، نیم ساعت نشده عطاش رو به لقاش بخشیدم! اکثریت قریب به اتفاقشون هیچی از بازی نمی‌دونستن و فقط اومده بودن دور هم جوک بگن و بخندن؛ همون شام ایرانی نمایش خانگی با چهارتا پاپیون و کلاه! گذشت و گذشت دیدم سری سومش بهنام تشکر و هومن برق نورد رو آورده؛ از اونجایی که به کار این زوج خیلی علاقه دارم نشستم کل فصل سومش رو دیدم؛ بدک نبود! خواستم ببینم مجری کاربلد اون برنامه اینجا چطوری بازی می‌کنه. باز گلی به جمال این گروه که تعداد اون‌هایی که بازی کردن به انگشت‌های یه دست می‌رسید!
در خصوص این بحث «تصویری از جامعه ما» اصلا فازش رو نمی‌گیرم! توی تمام قسمت‌هایی که دیدم چیزی به اسم مافیای خوب ندیدم (بعضی جاها در حد یه جرقه فقط) کل شهر دارن همدیگرو با مزخرف ترین دلایل تیکه پاره می‌کنن و مافیا هم اصلا کاری نمی‌کنه. مافیا نمی‌بره؛ شهر هستش که می‌بازه. کلی از کسانی که مافیا بودن فلان دست، وقتی شهروند می‌شدن چنان گندی می‌زدن که اون سرش نا پیدا! این عزیزان بازیگر و خواننده و... 90% نابلد بودن و به همین خاطره که هر تیمی مافیا می‌شه راحت می‌بره. به نظرم اصلا و ابدا ربطی به این بحث‌های جامعه شناختی و... نداره.
پ.ن: فینالش تو راهه (4 نفر برگزیده هر فصل) برای پر کردن وقت‌های تلف شده بدک نیست.

[afshin2014]

مافیای نمایش خانگی من ندیدم، ولی یه مدل هست تلویزیون پخش میکنه، شرکت کننده ها همه ادم معمولی هستن، باید مافیا رو پیدا کنن، هر کسی هم تا اخر توی بازی بمونه میره مرحله بعد و گروه ها هی ترکیب میشن، تا اخر فصل، چندتا قسمتش دیدم تازگی باهاش اشنا شدم، برای من خیلی جذابه، چه شبکه ای پخش میشه حضور ذهن ندارم، فکر کنم شبکه 5 باشه، مجری و هیئت داوری و غیره هم جذاب هستن، اگه کسی دیده بیاد نظرش بگه

اون که از تلویزیون پخش میشه تقریبا دو سال میشه که از شبکه سلامت داره پخش میشه و اول مجزیش بهنام تشکر بود بعد نوری شد و برای منم جذاب تره تا چهار تا بازیگر دور هم جمع بشن

[javatializadeh]

من برای اینکه ی آنالیز کوچیک داشته باشم هر دورو دنبال کردم ولی خب برای شبکه خانگی باید بگم چون تجربه کافی ندارند وارد نیستندو ربطی ب سنم نداره ممکنه ی پسر 14 15 ساله حرفه ای تر بازی کنه و اینجا داخل بازی ب جز چند نفر محدود ک ی پیشینه داشتن الباقی تعریفی ندارند، صرفا میتونید ب این اکتفا کنید ک ی سرگرمی بصری هستش
ولی در رابطه با اصول بازی شبکه سلامت باید بگم که جذابیت خاص خودش رو داره و دوستانی ک زیاد دنبال نمیکنند یا اطلاعی ندارن حتما ی سری بزنند
در رابطه با بازی هم باید عرض کنم که در هر شهر و منطقه با یک اصول و قواعد خاص بازی میکنند و حرفه ای تر بخوام بگم سناریو ها فرق میکنه
اینم بگم ک در بعضی شهر ها حتی با تعداد 45 و بیشتر هم بازی میکنند
خلاصه خارج ازین صحبت ها و مقایسه ها امیدوارم لذت ببرین هم از بازیش هم از دیدنش