Naui Ajusshi که برای من با نام My Mister شناخته می شود، درامی خانوادگی ـیست، از مجموعه بیشمار محصولات سریالی کشور کره جنوبی که K-dramas نامیده می شوند، سریال هایی محصول موج کره ای که از سال 1990 شروع شده و تا به امروز در حال درنوردیدن کشورهای مختلف جهان است. مجموعه برنامه ریزی هایی که با افزایش استفاده از اینترنت در کره و جهان به خوبی به بار نشسته است. حالا به لطف اشتراک گذاری موسیقی های کره ای K-pop در یوتیوب و ارائه سریال ها با زیرنویس های مختلف، می توان دید که موج کره ای دنیا را فراگرفته است. برای ما با پخش سریال جواهری در قصر شروع شد و با بسیاری دیگر از سریال ها ادامه یافت. امپراطور دریا، افسانه جومونگ و .... در یک دسته بندی تاریخی قرار گرفتند در حالی که جوانه زدن نوع خاصی از این گونه سریال ها شروع شده بود، درام هایی عامه پسند که به قول دوستانمان گاهی اوقات شاهکارهایی نیز در آن ها پیدا می شود. شاید این سریال یکی از همین شاهکارها در ژانر درام-روانشناسی باشد. با رتبه 31 طبق رتبه بندی AGB Nielsen در کره که مربوط به سریال هایی است که از شبکه های کم بیننده تر پخش می شود و امتیاز 9.2 از MDL و 8.9 از IMDB همه و همه به خوب بودن سریال برای تماشا اشاره می کنند. سریال همانند نامش با سکوت و تاریکی شروع می شود، اما در طول 16 قسمت، هر دو شخصیت وجه زیبای خودشان را نشان می دهند، قدرت مهربانی و عزت های انسانی در طی این روند به یاد بیننده آورده می شود. نویسندگی متقن، کارگردانی حساس و لطیف، بازیگرانی با نمایش هایی بی نظیر که تماما دست به دست هم داده اند تا My Mister چشم ها را به خود خیره کند و احساسی واقعی، طبیعی و ناب به بیننده ارائه کند. اما OST ها که به صورت ظریف، فکر شده و دقیق چنان مناسب بر ذات صحنه ها نشسته اند که تماشای تصاویر را به مرتبه بالاتری می رساند. تاریک و زیبا در عین حال تند و گزنده ویژگی سریالی است که شاید به تماشای آن بنشینید.معمولا بیننده نباید گول زرق و برق پوستر یا بوق و کرنای سایت های خاص را بخورد و انتخابش برای تماشای سریال براساس علایقش باشد، اما در یک درام نباید به دنبال آرمان های سریالی ـتان باشید و به ژانر درام فرصت مناسب را بدهید. شاید اصرار به تماشای یک سریال از سوی دوستان نزدیک و کسانی که با آن ها در این زمینه بحث و گفتگو دارید فرصتی را به شما بدهد که عاشق سریالی شوید و گریه هایتان را نثارش کنید آن هم با دیدن اپیزود اول، در حالی که در ابتدا حتی بر خلاف میل شما بوده است. شما مشتاق می شوید رفتار شخصیت ها را در صورت انجام فلان کار یا انجام ندادنش بدانید و این جرقه اشتیاق شما برای دیدن است. معمولا نویسندگان کی درام ها فرمول خاصی را دارند، اما داستان این سریال مانند این است که کسی آنرا برای شما تعریف می کند، حس واقعی بودن دارد، نه اینکه درامی تکراری که نویسنده فقط بعضی جزئیاتش را تغییر می دهد. بیشتر کی درام ها در دنیایی شبه پریانه جریان دارند در حالی که نویسنده این اثر دنیایی واقعی و پولیش نشده را ارائه می دهد. اما موزیک، کافیست کمی در صفحات بحث راجع به این سریال چرخی بزنید، آن وقت متوجه می شوید چقدر تصاویر با موسیقی هارمونی مناسبی ایجاد کرده اند. OST ـیهای این سریال شما را غرق در تماشا می کند و تمام نت ها بر ثانیه ثانیه این سریال نشسته است. اما داستان چیست؟ پارک دونگ هون، مهندسی میانسال که با وکیلی به نام کانگ یون هی ازدواج کرده است. به خاطر دو برادر بیکارش زندگی چندان خوشایندی را سپری نمی کند، سنگ هون و گی هون هر دو به او وابسته اند. همسرش رابطه پنهانی با رئیسش دو جون یونگ دارد، در حالی دون جون تجربه کمتری نسبت به پارک دارد ولی الان او رئیس است. روزی دونگ هون پولی به عنوان رشوه دریافت می کند، در حالی که همکارش لی جی ان، او را می بیند. جی ان، جوانی است در سومین دهه زندگیش در حالی که غرق در بدهکاری است و باید از مادربزرگش که توان راه رفتن را هم ندارد مراقبت کند. او در شرکت عمرانی که دونگ هون در آن کار می کند کارمند موقت است. دونگ هون که با گرفتاری های مربوط به برادرانش درگیر است، حال باید مشکلات درون شرکت را هم تحمل کند، اما هنوز نمی داند که همسرش می خواهد از او طلاق بگیرد و با رئیس شرکت ازدواج کند، و خیلی چیزهای دیگر در جریان است که حدسش را هم نمی زند....