I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
.:SiSiBK:.,125yahel,afshin2014,amin_orang,ashley_1986,behzad_daniel,D O R D I,del@,don draper,eric,hadi2006mi,hosseinf722,Julie,KING STANNIS,kingnessi,leon kennedy,lleyton,MaMaLoM,matiyo,mohsenshinobi,opeth1h,pejmanmm,peyman_eun,Qasem_Samangani,raha_91,Raylan Givens,Rezaraki,S@eeD-Mj,saeed988,Sahid,Samankaka,sarkhail,sh2012,white_beard,wlh
من یادمه این سریال که اومد خیلی ها تو نظرات می نوشتن کپی ناشیانه ای از بریکینگ بد هست
به همین خاطر من اویل نگاه نمیکردم ولی از پارسال که سریال و دیدم واقعا موندم این سریال چه ربطی به بریکینگ بد داره کاملا سریال متفاوت و مستقلی است
به شدت سورپرایز میکنه ادمو و از نظر من قطعا جز تاپ ترین سریال هایی هست که تا حالا دیدم اونم دوبار
راستش فصل قبل رو بیشتر از این فصل دوست داشتم، یجورایی حس میکنم نصفه موند؟ اون هیجان و تعلیقی که تو فصلای قبل بود رو این فصل نداشت. البته بازم در کل فصل خوبی بود و راضی بودم و لی انگار کم بود، دعواشون با هلن یهو شروع شد و یهو هم به نتیجه رسید انتظار داشتم بیشتر کش بیاد و بیشتر مشکل بخورن. تو یکی دو قسمت فقط؟
بن هم خیلی حال کردم باهاش، شبیه کیانو ریوز بود نه؟! ولی دارلین با این پسره چه حال به هم زن اند! ولی این که کله شقه و ول کن خلاف نیستش خوبه! فصل اول همین دارلین خطر بود و انصافا هم کاریزمای همچین شخصیتی رو داشت و داره. دیوونه بازی ها و زرنگی مخصوص شخصیت منفی رو کاملا داراست، برعکس ناوارو که یکم به نقشش نمیاد انگار.
در کل این فصل یه نمره زیر بقیه فصلا بود بنظرم.
!Life's a rollercoater but still unfair
سریال با خودش و با بیننده مثل بزرگان تلویزیون و امثال سوپرانو و بریکنگ بد ها رفتار میکنه ولی آیا واقعن اونقدر بزرگ هست؟
وقتی میگم مثل بزرگان رفتار میکنه یعنب از همون اول کار با انتخاب هاش میخ خودشو محکم میکوبه.. سبک روایی که انتخاب میکنه.. کستینگ(انتخاب کمدین و بازیگر های مشهور مطتبق سنت چندین سال اخیر).. موسیقی متن... جو و فضای شهر اوزارک که خودش تبدیل به یک شخصیت جداگونه و مهم میشه( هویت تویین پیکس وار شهر اوزارک)...
همون اول کار یکی از شخصیت هایی که بنظر میومد جزو شخصیت های اصلی یا حداقل مکمل باشه رو میکشه... شخصیت اصلی سریال رو تا پای مرگ میبره (مثل بریکینگ بد).. همه و همه منجر به یک پایلوت قابل قبول میشه که تقریبن تک تک خصوصیت یک پایلوت خوب رو تیک میزنه... توی قسمت دوم با یه شوک آنچنان شخصیت اصلی خودش رو درمونده میکنه که واقعن مرگش نزدیک بنظر میاد ( سکانسی که مارتی به وندی میگه که میخاد خودشو بکشه همچنان برام جزو سکانس های برتر سریال هست) نمایش روزمرگی های خوانواده و اینکه خیلی از اتفاقات سر میز نهار و شام خونواده بیرد میوفته (مشابه برکینگ بد)
نحوه شروع قسمت ها، ست پیس و ایستر اگ هایی که توی حرف O اول هر قسمت میده.. نحوه معرفی کاراکتر ها...اینکه تقریبن هیچکدوم از کاراکتر ها مصون و در امان نیست(گیم اف ترونز) همه و همه معمولی نیست... سبک خودش رو داره....
شروع خوبی سریال توی همه چیز داره ولی توی مسیر خودش بعضی وقت ها اون یکدستی و سبک روایی خودش رو ترک میکنه... به سبک بریکنیگ بد و سوپرانوز سریال سعی داره که عواقب تک تک تصمیمات کاراکتر ها و اتفاقات رو بررسی کنه ولی گاهن از دستش در میره... به عنوان مثال توی فصل دوم شارلوت تا جایی پیش میره و عاصی میشه از کار های وندی و مارتی که وکیل گرفته و به هیچ صراطی مستقیم نیست الا ترک خونواده ولی با شروع فصل سوم میبینیم که به شرط ملاقات وندی و مارتی با یک مشاور نه تنها برگشته به خونه بلکه حتی مدیر برنامه وندی توی شرکت شده... توی 2 فصل اول جوناه خیلی به پولشویی علاقه نشون میده.. با هویت جعلی حساب باز میکنه و به سمت خرید و فروش ارز دیجیتال میره.. پیرنگی که قابل قبول پیش میره ولی بازم عالی نیست. ولی جریان علاقش به تفنگ تقریبن گم میشه تا هرجایی که بهش نیاز داشته باشن ازش استفاده بشه...
بجز مارتی وندی و تا حدودی روث بقیه کارکاتر های سریال از مشکلات مشابه رنج میبرن.. درواقع مشکل که نیست... مانعی برای تعالی سریال هست... خوب معرفی میشن.. پی ریزی خوبی دارن.. به نتیجه قابل قبولی هم توی داستان میرست ولی این وسط آرک شخصیتیشون اونقدری که خود سریال و نویسنده هاش دوست دارن دقیق و پر بار نیست.
ریچل کاملن از خط داستانی فصل سوم حذف میشه....
بن یهویی توی فصل سوم معرفی میشه و هیچ کدوم از روابط با بقیه کارکتر ها اونقدر عمیق نمیشه که در پایان فصل سوم تبدیل به مشکل اصلی بشه..
به عنوان مثال رابطه بن با جونا.. صرفا با یه قایق سواری و بازی با پهباد نمیشه رسید به جایی که جونا از کشته شدن بن عصبانی بشه و شات گان بدست شیشیه خونه رو بیاره پایین.. نقطه مقابلش رابطه جونا با بادی هست.. رابطه ای که بخوبی شکل میگیره که با مرگ بادی هر گونه خلا روحی روانی برای جونا بوجود میومد کاملن باور پذیر بود.. یا رابطه روث با خوانواده مارتی که به مرور زمان و بخوبی شکل میگیره که عشق و نفرتی و وفاداری روث کاملن باورپذیر باشه.
شخصیت میسون پرداخت خوبی داشت و گرچه دوست داشتم قبل از مرگش زمان بیشتری بهش داده بشه و درموندگی ش بیشتر نشون داده بشه.
عواقب مرگ همکار مارتی توی اپیزود اول سریال هم میتونست بیشتر باشه..ناسلامتی محوره نفوذی fbi کشته شده ولی مسئولین مثل یک پرونده بی اهمیت با مامور پتی رفتار میکنن... از طرفی یه مامور fbi رو داریم که به هر دری میزنه تا بتونه از مارتی سوتی بگیره و ماشین دم در خونش پارک میشه ولی همون ماشین مارتی رو دنبال نمیکنه تا ببینه کجا میره و چیکار میکنه.. همین ریزه کاری ها هست که نمیزاره سریال از یک اثر خیلی خوب به جمع بزرگان بپیونده... فراموش نکنیم که بزرگان هم خلا و باگ های داستانی دارن( مثلن حل شدن جنازه در اسید و حتی از بین رفتن سقف خونه جسی یا اینکه یه تیکه سفید رنگ کوچیک در حد و اندازه های یک بمب بزرگ عمل کنه) ولی اونقدر نویسنده ها چیزای مهم تر توی روایتشون در نظر میگیرن که براحتی از ایرادات میشه چشم پوشی کرد.
همه و همه چیزی از ارزش سریال کم نمیکنه.. جیسون بیتمن اوج بازیگری خودش رو به نمایش میزاره.. سریال توی لحظه های فروپاشی شخصیت هاش مثل مارتی بعد از کشتن میسون سنگ تموم میزاره... بازیگر روث لنگمور به عنوان یه کولی که میخاد از تقدیر نحسش فرار کنه عالی بازی میکنه (گرچه اوایل نمیتونستم با لهجش کنار بیام و نقشش توی the americnas به شدت توی ذهنم هک شده بود) خونواده اسنل بخصوص جیکوب با لهجه غلیظشون توی ذهن ثبت میشن.. ولی سریال در لحظات آخر برای پیوستن به بزرگان تاریخ تولوزیون کم میاره
عالی بود این سریال.
وقتی شروعش کردم اصلا انتظار چنین کیفیت خوبی رو نداشتم.
فقط امیدوارم به سرنوشت oa دچار نشه و به زودی فصل چهارش رو بسازن حیفه نیمه کاره رها بشه.
.
یه سری قسمت ها از سریال ها هست که تا آخر عمر احتمالا همراه آدم میمونه مثلا قسمت 5 فصل 3 بهتره با سال تماس بگیری یا قسمت قاتل بین المللی لفت اوورز و از این دست قسمت ها برای من تو این دسته قرار میگیرند
فکر نمیکردم اوزارک هم بتونه با یکی از قسمت هاش در این حد دلم رو ببره اما قسمت 9 این فصل هم تو همون دسته قرار میگیره برای من .بی نهایت لذت بردم . پیش به سوی فصل آخر(امان از سربازی که اینقدر وقفه به وجود آورد دهنم سرویس شد از بس recap دیدم تا 2 فصل اول یادم بیاد )
سریال واقعا عالیه خیلی تعجب میکنم که زیاد رو دهن ها نیوفتاده و کسی نمیشناسه.بنظر من بهترین فصل سریال همین فصل سوم بود
پادشاه همیشگیه اروپا=========== رئال مادرید