Better Things :بحث و تبادل نظر پیرامون فصل چهارم

[kingnessi]

در این تاپیک می‌توانید پیرامون فصل چهارم مجموعه Better Things که پخش آن از پنجم مارس 2020 (پانزدهم اسفندماه 98 ) از شبکه FX آغاز می گردد بحث و گفتگو کنید. لطفا اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا عنوان قسمت موردنظرتان را بیان کنید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دوستانی که هنوز قسمت موردنظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در موارد ضروری استفاده از تگ اسپویلر را نیز مد نظر قرار دهید.

[smh2011]

تا قبل از خروج لویی سریال تا حدودی یک به نعل و یکی به میخ بود از یه طرف خوب بود چون یه طرفه به قاضی نمیرفت ولی از یه طرف دیگه سریال اونقدر مثل 2 فصل اخیر یکدست نبود. حداقل مزیتش این بوده که پاملا آدلون میدونه چی میخاد دقیقن البته هنوز هم عذاب دهنده نشده سریال.. تقریبن میشه گفت تا لبه پرتگاه هم میره ولی لحظه آخر خودش رو نجات میده.
به صورت کلی برای من سریالی بوده که هم میشده فقط برای نغییر مود و فاز ببینمش و به هیچ کدوم از مضامینش و حررف هایی که میخاسته بزنه هم توجه نکنم. پس حتی توی بدترین روزاش هم 30 دقیقه ای رو برام رقم زده که مثل یه نسیم خنک بوده که هوای سرم رو عوض میکرده. توی بهترین روزاش هم مفاهیم شدیدن جالبی رو مطرح میکرده.
به شخصه با بیشتر مسائل حول بزرگ شدن فرزند های سم، تفاوت عقاید و تفاوت نسل ها برام بیشتر از مسئله سینگل مادری و فمینیستی مطرح شده ارتباط برقرار میکردم
2تا لحظه از فصل چهارم برای همیشه توی ذهنم ثبت شد. اول جایی که سم با مکس بحثش میشه و بعد از کلی فحش دادن بهم مکس گفت دلم برات میسوزه چون باید 2بار دیگه همه این مسائل رو بگذرونی....
دومیش هم اپیزود اخر جایی که توی مصاحبه ها ماحصل حرف راجب تضاد زن بودن هست که همزمان هم از نگاه های ناجور و تیکه انداختن ها لذت میبری و زجر میکشی. والبته وقتی هم میبینی کسی کاری بهت نداره بازم هم لذت میبری هم زجر میکشی و در مقیاس بزرگ تر اینکه یه پدر و مادر مادامی که شکوفایی فرزند هاش رو میبینه در عین خال خودش در حال ضعیف تر شدن هست...
این مورد اخر رو خودم چند سالیه به خاطر شرایط زندگی خودم کاملن حس کردم... وقتی که به فاصله های تقریبن چند ماهه پدر و مادر و در درجه بعد پدر بزرگ و مادر بزرگ خودم رو میدیدم و افت و کهولت و کم انرژی تر شدنشون برام خیلی واضح بود در حالی که خودم در پر انرژی ترین سن یک انسان به سر میبرم....

در پایان سریال یه جورایی با رستگاری سم فصل رو به پایان میرسونه.. جوری که انگار پایان سریال بود و فصل بعدی در کار نیست.. فعلن که خبری از فصل بعد نشده ولی برای من پایان فصل چهارم یه پایان خوبی برای سریال خواهد بود.

[MaMaLoM]

خوشبختانه این سریال یکی از اون انتخاب هایی شد که با توجه به معرفی و تایمی که براش گذاشتیم چند سال بعد, همچنان احساس خرسندی و رضایت رو برامون داشته باشه. بشخصه شدیدا از این فصل و پختگیِ عجیب و غریبی که پملا ادلون در اجرا و کارگردانی به رخ کشید راضی بودم. سریال خنده دار و به اصطلاح "کمدی" نیست اما همیشه یک لبخند آغشته به احساس اعتماد بنفس و رضایت از زندگی به منِ بیننده منتقل میکنه که خیییلی نابه و باش حال میکنم.
تنها نام لویی سی کی مارو ترغیب کرد که بریم سراغ این سریال و نمیخام کیفیت فصول مختلف سریال رو با حضور یا عدم حضور لویی توجیه کنم اما باید بگم جهان بینی پملا رو [فارغ از جنسیت] شدیدا دوست دارم. این فصل کلی از چالش های مهمی که ممکنه در هر سنی از زندگی باهاش مواجه بشیم به نمایش گذاشته شد و در انتها به یک چاکراه اصلی متصل شد و فصل به پایان رسید. تک تک اپیزودها انگار دفترچه خاطراتی از زندگی یه پیر سالخورده ی با تجربه بودند که همه ی دوراشو زده و سرد و گرم زندگی رو چشیده و با خودش به یک تعادل نسبی رسیده و بدونِ تحمیل فقط برامون خاطره تعریف میکنه.