Tenet | یازدهمین اثر کریستوفر نولان؛ مرموز مثل همیشه

[kingnessi]

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - اا اا اا اا اا » خلاصه داسـتان داستان این فیلم سینمایی تا به امروز در اختیار رسانه ها قرار نگرفته ولی حدس زده میشود که درباره سازمانهای جاسوسی و یک پرونده پیچیده این چنینی باشد. اا اا اا اا اا - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - » معرفی... جدیدترین ساخته "کریستوفر نولان" به نظر میرسد اشاره های فراوانی به فیلمهای قبلی او داشته باشد. نولان در ساخت این فیلم تمام جوانب احتیاط را رعایت کرده تا داستان به بیرون درز پیدا نکند و حتی در این راه به عوامل و بازیگرانش هم اعتماد نکرده و داستان را به صورت تقطیع شده در اختیار آنها قرار داده است تا هر کس فقط و فقط از خط داستانی مربوط به خودش باخبر باشد. نولان همواره فیلمساز جذابی بوده، از شروع کارش با فیلم مستقل و جمع و جور Following گرفته (که به اعتقاد خیلی ها از همان فیلمِ اول، نوید یه کارگردان توانا و پخته را میداد) تا هزارتوی Memento که شکستن رمزها و کدهایش بیننده را به شدت درگیر خواهد کرد. نولان استاد چرخش های ناگهانیست ، او پس از این فیلمها با یک درام جنایی و تاریک به نام Insomnia (به عقیده نگارنده بهترین فیلمش تا به امروز) سینماروها را غافلگیر کرد و سپس سه گانه بتمن را ساخت! Dunkirk آخرین اثر نولان در مقایسه با کارنامه گذشته او ، در فیلمنامه و شخصیت پردازی ضعف هایی داشت و به نظر میرسد او با در نظر گرفتن این انتقادها با فیلم جدیدش به فضای Inception بازگشته و قرار است شاهکاری دیگر را خلق نماید. نولان فیلم جدیدش را در هفت کشور فیلمبرداری کرده است و به شدت مراقب بوده داستان آن لو نرود و در این راه موفق هم بوده است. Tenet قرار است در تاریخ 17 جولای 2020 (۲۷ تیر ۱۳۹۹) بصورت گسترده اکران شود. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - » بــازیـگران John David Washington Robert Pattinso Elizabeth Debicki sir Michael Caine - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

[codec_pack]

جالب بود اینجا نمودار دانینگ کروگر رو دیدم! دانینگ کروگری که من اینجا میبینم البته، اینه که یه عده تازه به دوران رسیده با فیلم دیدن بیشتر کمی دانششون بیشتر شده و فیلم های نولان رو سرکوب میکنن! نولان سال هاست سبک فیلم سازیش همینه! کسایی که فیلم هایی نظیر inception و interstellar رو دیدن چطور الان متعجب هستن؟ قسمتی از پست قبلیم میتونه کمک کنه:

نمیدونم چرا بعضیا نمیخوان بفهمن که نولان فیلم درام نمیسازه! نمیخواد! دوست نداره! خوشش نمیاد! سبک فیلمسازیش اینه، فیلم های خوب و باکیفیتی هم میسازه! حالا اگه کسی به دوران لذت بردن از فیلم کلاسیک رسیده، دلیل واسه بی کیفیت بودن بقیه فیلما نیست!

نمیدونم چرا تو مغز بعضیا نمیره که نولان یه فیلمساز خیلی خوب و صاحب سبکی هست! اگه سبکش رو دوست ندارید دلیل نمیشه فیلمش خوب نباشه! مخالف انتقاد که همه میدونن نیستم، ولی انتقاد هایی که اینجا میبینم، مستقیم به سبک فیلمسازی نولان ربط داره!

[bayani]

این نقد سعید قطبی زاده به این فیلمه که بنظرم خیلی درست هست:
سال‌هاست که پیچیدگی اساس کار فیلم‌سازی نولان شده است. انگار که با قصه‌های ساده کنار نمی‌آید و حتا اگر متن پیش‌پاافتاده‌ای با پیرنگ ساده‌ی جاسوسی هم داشته باشد -مثل همین «تنت»- بی‌خود سعی در پیچیده‌نمایی دارد. اگر دقت کنید فیلم‌نامه‌ی «تنت» می‌تواند مثلا یکی از قسمت‌های ساده و عادی سری فیلم‌های جیمز باند باشد: یک جاسوس [باند] که از طرف مافوقش [M] مخفیانه ماموریت می‌یابد جلوی خرابکاری شخصیت شرور را بگیرد و طی این ماموریت رابطه‌ای میان او و زنی زیبا درمی‌گیرد... اما این برای نولان کافی نیست. باید چیزی غیرعادی را روی این قصه‌ی عادی سوار کند که هم این تقابل خیر و شر بار علمی و فلسفی پیدا کند و هم تماشاگر برای فهم موقعیت‌های متعدد دچار دردسر شود. این‌جور مواقع پیچیده کردن ماجرا راه‌حلی است برای تظاهر به چیز دیگر بودن. که این فیلم، با سایر اکشن‌های هالیوود فرق دارد، قصه‌اش در گذشته و حال و آینده سیر می‌کند و ایده‌ی علیّت معکوس [‏Retrocausality] و بازگشت به آینده و دوالیسم و مواجهه با خود در آن مطرح است. جایی از فیلم به پارادوکس پدربزرگ اشاره می‌شود که تصرف گذشته در علیّت معکوس می‌تواند زمان حال را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما بهتر است به پارادوکس مهم‌تری فکر کنیم: خود نولان! او مدت‌هاست رویای این را دارد که تارکوفسکی و اسپیلبرگِ هم‌زمان باشد و‌ «تنت» نتیجه‌ی این پارادوکس مضحک است که نشانه‌های «استاکر» و «ایندیانا جونز» را با هم دارد. یک معجون بدمزه‌ی ناگوار و دیرهضم که حتا هیجان اکشن‌های هالیوودی را هم ندارد. هر چه در فیلم‌های قبلیْ اداها و کرشمه‌های گول‌زنکِ فیزیک کوانتوم و نقل‌قول‌های بی‌جا از نیچه و هیوم، بهانه‌ی تفسیرهای جعلی بود، حالا دیگر همه چیز فیلم [که انتخاب نامش هم تابع همان منطق حرکت معکوس است!] گواهِ هیچ‌چیز نبودنش است: هیاهوی بسیار برای هیچ. چه به سر آن جوان مستعد سرکش آمده که از شاهکارهایی مثل «تعقیب» و «ممنتو» به اراجیفی چون «دانکرک» و «تنت» رسیده؟ اصلا این‌ها به کنار، چه نکته‌ی جذابی در ظاهر و بازی بازیگر اصلی است که او را برازنده‌ی یک قهرمان کند؟ مگر می‌شود پسری این‌ اندازه از جذبه و هنر پدر [دنزل واشینگتن] بی‌نصیب باشد؟ سایرین هم به همین منوال! نه در آن خانم باریک و دراز نشانی از افسون زنانه است و نه در ظاهر مایکل کین فرتوت اثری از آن ابهت سابق [حضور کوتاهش لابد مولف بودن نولان را تضمین می‌کند]. می‌ماند یک کنت برانای خوب، که بد فیلمی را برای خوب بودن انتخاب کرده است!

اصلا و ابدا قبول ندارم حرفشو
بحث ساخته شدن دانکریک هم خیلی فرق داره اگه مصاحبه هاشو خونده باشی گفته بود چندین سال میخواسته درباره اتفاقی که توی اون سال توی اون ساحل افتاده فیلم بسازم که بالاخره تونستم ادای دین بکنم .
اصلا از این بحثی که میخوان به نولان برچسب ادای پییچیده در اوردن و فلسفی و علمی نشون دادن ساخته هاشو با تم اکشن بهش بچسبونن متنففففففففففرم.
سطح دید ادم باید خیلی محدود باشه که راجب این کارگردان بخوای اینجور فکر کنی

[KOOROSH]

سلام بچه ها... قدیمیا جدیدا چطورید خوبید ؟ دلم براتون تنگ شده بود اول صحبت این قضیه رو روشن کنم من یکی از طرفدارای نولان بودم و هستم . صحبتای دوستان بیشتر روی تایم لاین قضیه تمرکز کردن ولی چیزی که این فیلم رو نچسب میکنه اونچیزی نیست که به چشم میاد! زیر و بم قضیه مشکل داره . 1- شخصیت پردازی : چیزی که بینندگان احساسش نمیکنن همدردی و طرفداری از جبهه مخالف یا موافق داستان هستش . اگه هراتفاقی برای تمام شخصیت های فیلم بیوفته شما به این شکل درمیاید : " oh no .... anyway..." . شما هیچ بکگراند خاصی از کرکتر های فیلم درحد نمیدونید . یه سری ادعاها و حدس ها توی سایت هایی مثه ردیت پیدا میشه که همش حدس و گمانِ . فیلم با یک استارت همیشگی نولان وار شروع میشه و در ادامه فقط شخصیت معرفی میکنه در حد اینکه فلانی اسمش اصغره و میخواد دنیا رو .... / 2- بازیگری نقش اول : این یه مورد رو خیلی جاها بخاطر مسائل سیاسی بهش نمیپردازن . واقعا بازیگر نقش اول خودش از فیلم چیزی نفهمیده چون بشدت ابتدایی و بد بازی میکنه و بنظرم بازیگر توانایی مثل واشینگتن تنها دلیل سطحی بازی کردنش میتونه این قضیه باشه که خودش درک درستی از فیلم نداره ! 3-تنها دلیلی که میتونه شمارو ترغیب کنه این فیلم رو دوباره ببینید فهم بهتر داستان نه لذت دوباره ازش . * این فیلم هیچ ربطی به سطح سواد و درک افراد از فیزیک نداره و دیده شده در دنیای فن پیج ها بعلت خفن دیده شدن به همدیگه توپیدن و افرادی که از فیلم ایراد گرفتن رو با جمله های تو سواد نداری مورد تهاجم قرار دادن!

[kingnessi]

نمیخواستم در مورد این فیلم چیزی بگم چون اساسا حوصله جر و بحث و سر و کله زدن با دیگرانو ندارم، نولان هم خدا خیرش بده با این طرفدارایی که داره راحت میتونه ادعای پیغمبری که سهله، ادعای خدایی بکنه. فلذا چون داریم به فصل جوایز نزدیک میشیم گفتم یه چیزی بنویسم و فرار کنم برم که گربه شاخم نزنه. فیلمنامه: انصافا نمیشه گفت ایده ی خوبی توی ذهن کارگردان نبوده. ایده اولیه نولان جالبه، خاص و یونیک نیست ولی جالبه، اما آیا این ایده روی کاغذ هم بخوبی پیاده شده؟ نه. فیلمنامه ای که نوشته شده مث خط خطی کردن های یه نوجوون هیجان زده س، اساسا معلوم نیست حرفش چیه و خب تهش که چی؟ اما تا اینجا هم یه راه نجات واسه نولان میمونه مث همون کاری که توی دانکرک کرده بود. فیلمنامه بد و سطحی که توی اجرا خوب دراومد. آیا فیلمنامه تنت هم توی اجرا خوب دراومده؟ اصلا و ابدا. نتیجه اینکه این فیلمنامه حتی از سناریوی کلیشه ای و هندیِ دانکرک هم بی سر و ته تره و هیچ به هیچ. بازیگری: گروه بازیگری خیلی با استعدادن و کاملا مشخصه تلاش کردن یه چیزی از توی فیلمنامه دربیاد ولی نمیشه. اساسا بازیگری نداریم چون معلوم نیست کاراکتر ما چه کاره س. بازیگر خوبی مث واشنگتن نمیدونه که کجا باید ناراحت بازی کنه کجا باید تعجب کنه و کجا باید رودست بخوره؛ چرا؟ چون نقشه درستی پشت فیلمنامه نیست و بازیگر نقششو نفهمیده واسه همینه که کلا گیج میزنن و بازی نمیکنن. تدوین: جنیفر لیم ادیتور خیلی خوبیه ولی واسه این فیلم انتخاب اشتباهی بوده. با اینکه من شخصا کارش رو دوست دارم، حداقل به داستان بهم ریخته نولان سر و شکل داده و کاملا مشخصه توی اتاق تدوین خیلی چفت و بست زده رو سکانس ها ولی بازم معلومه که انتخاب درستی نبوده. لیم پارسال باید واسه داستان ازدواج نامزد اسکار میشد ولی بهترین کارش "فرانسیس ها" فیلم درجه یکِ نوا بامبک هست که غوغاست اون تدوین. تدوین این فیلم یکی از نقاط مثبت فیلمه و حداقل باعث میشه در نهایت بفهمیم داستان از چه قراره. فیلمبرداری: اینم خوبه واقعا. زحمت زیادی کشیده تا ایده آنتروپی معکوس رو دربیاره، معتقدم نتونسته این کارو بکنه ولی تلاشش قابل تقدیره. بخصوص یه سری حرکات ریزی که مثلا توی صحنه پایانی فیلم انجام داده (اسپویل نمیکنم: صحنه آخر توی غار رو ببینید و جابجایی روی صورت کاراکترها رو دقت کنید.) نشون میده فیلمبردار خوبیه و کارش رو بلده. طراحی صحنه: میتونست خیلی بهتر باشه ولی بازم بدک نیست. موسیقی: ببینید موسیقی متنی که منِ فیلمباز میشناسم باید روی فیلم بشینه و توی پکیج فیلم جذاب باشه، موسیقی تنت گوشخراش، بدون ظرافت، کهنه و بدردنخوره. یکی از دوستان بحث میکرد که آلبومش رو گوش کن نظرت عوض میشه. اتفاقا مطمئنم که همینطور هم هست ولی داوری آلبوم مال مراسم گرمی و مراسمات موسیقیه. بله آلبومش واقعا خوبه ولی آیا روی سکانس های فیلم نشسته؟ نه و تبدیل شده به سوهان روح من بیننده. صدا: احمقانه ترین بخش فیلم اینجاست. یه موسیقی گوشخراش و صداگذاری عجیب و غریب باعث شده مثلا توی سکانس تعقیب و گریز صداهای طبیعی محیط حذف بشن. (دوباره اون سکانس رو ببینید) کارگردانی: نولان به پایین ترین نقطه کارنامه ش رسیده. شاید فیلمهای ضعیف تر از تنت هم داشته باشه (که داره) ولی وقتی بلاک باستر سازی مث نولان ایده درستی از بخش های فنی فیلمش نداشته باشه یعنی اوضاعش خیلی خرابه. تنت فیلم خوبی نیست، به عنوان یه فیلم ساخته شده توسط کریستوفر نولان که اصلا فیلم قابل قبولی نیست. تنها نکته مثبت فیلم تدوین اونه که فیلم رو از سقوط کامل نجات میده، کمی فیلمبرداری خوبی داره و شاید جلوه های ویژه. شخصا هیچ نامزدی رو حق تنت نمیدونم ولی احتمالا یکی دوتا رو داره.

6/10
با ارفاق