Barry :بحث و تبادل نظر کلی

[HMNN]

در این تاپیک می‌توانید درباره سریال Barry بحث و تبادل نظر کنید. اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا مطلبتان عنوان قسمت موردنظرتان را بنویسید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دیگران که قسمت مورد نظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در مواردی که مطلب حاوی اسپویلر است از تگ اسپویلر استفاده کنید.

[bayani]

سریال به شدت به شدت به شدت به شدت تمیزی است. بعدها دربارش زیاد خواهید شنید.
به شخصه اگر شبکه hbo نباشه , دنیای فیلم و سریال رو بعد از 11 سال تماشا کردن, درجا میبوسم میزارم کنار

وسوسه شدم استارتش بزنم

[عبدالله]

سریال فوق العاده Over-Rated ئه. تو این زمینه حداقل نظیر نداره

بذارید صادقانه بگم، یه سریال احمقانه برای مخاطب های احمق. به کسی برنخوره. چون منم سریالو دیدم ولی احمق نیستم.
چون سریال برای من ساخته نشده. جامعه هدفش من نیستم. اما اگه حس میکنید شما جامعه هدفش هستید پس ببنید مشکل از کجاست...

این سریال تو لودگی دست مهران مدیری رو هم بسته... فقط یه بامشاد کم داره که با شکمش بیاد بگه چچنی ها اینجا، مکزیکی ها اونجا، حالا بری کجاست؟
یه شخصیت پردازی درست وجود نداره. پلیسش احمقه، کاراگاهش سوپر احمقه، استاد بازیگریش احمقه، قاتلش احمقه، همکلاسی هاش احمقن
و اساسا هیچ رفتاری بر اساس شخصیت پردازی نیست. بر اساس حماقته. اپیزود 5 رو نگاه کنید:
میرن تو فروشگاه همه چی رو بهم میریزن بعد این فروشگاه یه دوربین نداره که چک کنن کی اونجا بوده
حالا میخواین خودتون رو گول بزنید که سریال کمدیه، کاریکاتوریزست و بر اساس احمق بازیه، اوکیه. (دارین به اون جامعه هدف نزدیک میشید)
هیچ مفهومی نداره سریال... میخواد بگه رستگاری برای آدم های قاتل دست نیافتنیه؟ فوق کلیشه ای تر از این مفهوم هم هست؟
بعد چطور تو این همه احمق بازی باید مفهوم رو جدی گرفت؟
وقتی همه چی احمق بازیه، وقتی همه چی انقدر آبکیه، خیلی بده که یهو سریال بخواد گنده تر از دهنش حرف بزنه و شعار بده و مفهوم گرایی کنه


در آخر همین عکس بنظرم بهترین توصیف سریاله... اون وسطیه سریال Barry هست و اونهایی که دورش هستن همین مخاطبایین که براش تب کردن.

[Daisy]

سریال توی ژانر خودش موفق بوده و دارای داستانی ساده و روان و خیلی هم خوش ساخته
به عنوان یه زنگ تفریح بین بی نهایت سریال اکشن، ماورائی، علمی و درام ... دیدنش خالی از لطف نیست
سادگی(حماقت) ادم های سریال بخشی از کمدی داستانه که تلخی داستان زندگی بری کمتر کرده

قرار نیست همه سریال ها بر طبق سلیقه ما ساخته بشه و از همه اون ها هم خوشمون بیاد
بی نهایت بیننده و بینهایت نظر و عقیده وجود داره که همه اون ها محترمه در جای خودشون

خیلی زمان ها بلد نیستیم نظر بدیم هیچ اشکالی نداره
ولی نظر ندادن که دیگه بلد بودن نمیخواد

[عبدالله]

به عنوان یه زنگ تفریح بین بی نهایت سریال اکشن، ماورائی، علمی و درام ... دیدنش خالی از لطف نیست مرسی... دقیقا! سریال یه چیزی در حد زنگ تفریحه. و دیدنش واقعا لطف کمی داره. اما بعضیا چنان براش تب کردن که هر کی ندونه فکر میکنه چیه. من پست دادم تا یکم تعادل تاپیک حفظ بشه. پس "نظر"ی داشتم و اتفاقا بلد هم هستم چطوری بگم. نظر شما هم برام محترمه قرار نیست همه سریال ها بر طبق سلیقه ما ساخته بشه و از همه اون ها هم خوشمون بیاد بحث اصلا سلیقه نیست. بحث استحماره. یعنی می‌تونید همین استدلال رو برای سیزن آخر گیم آو ترونز هم بکنید؟ یعنی بگید فصل آخر خیلی عالیه و قرار نیست همه چی مطابق سلیقه ی عبدالله باشه. قرار نیست عبدالله از همه چی خوشش بیاد. خیر!! اینطوری نیست. ساخت سریال منطق داره، اصول داره و حتی زیرپا گذاشتن اصول هم ممکنه و خلاقیت در بستر منطق خیلی هم عالیه. اما استحمار غیر قابل تحمله و بی ارتباط با سلیقه است. بیاین وقتی چیزی ایراد داره، ایراداتشو بررسی کنیم. درسته تأثیری تو کیفیت سریال نداره اما یکم سطح فرهنگ فیلم دیدن شاید بره بالاتر. بیاین حداقل تلاش کنیم، بجای سفسطه هایی از جنس سلیقه ها فرق داره و این دست مسائل... بذارید بر مبنای سکانس جلو بریم. (حاوی اسپویل تا انتهای فصل 2!!) سکانس 1: بری بیرون دفتر تهیه کننده ها نشسته، تهیه کننده ای توپ به دست میاد میگه حاجی قد شما چنده؟ میگه یک و هشتاد و خورده ای، طرف برمیگرده میگه فردا برو برای تست یه فیلم سینمایی با کارگردان فیلم!! (احمقانه واسه یه لحظه شه) سکانس 2: بری داره با سالی تمرین دیالوگ میکنه، سالی با یه سری منولوگ انفجاری (ادا و اطوار فیلمنامه ای) میگه من همزمان هم خوشحالم که داری میری برای تست و همزمان حسودیم میشه. خب من هیچکدوم از حرفای سالی رو باور نمیکنم. خوشحالی که ابدا، نه در رفتار سالی هست نه در شخصیتش (شخصیت رو بذارید تو گیومه چون شخصیت پردازی نداریم کلا تو سریال) و عملا سالی به بری پشیزی اهمیت نمیده (طوری که تا یک دقیقه به اجرای آخر اصلا نمیفهمه حال بری بده)... حسودی رو چرا باور کنم؟ اگه بری با یه منطقی این پیشنهاد بهش میشد شاید. اما الان چرا باید حسودیه مهم باشه؟ اگه بری مثلا بعد دو فصل یکم بازیش بهتر میشد یا حداقل بازیِ بهترش رو اون تهیه کننده میدید و بعد پیشنهاد میداد می‌گفتیم اوکی، این پیشنهاد منطقی بوده و بری از سالی زده جلو پس حق داره سالی (با این همه سابقه) که حسودی کنه. ولی وقتی طرف پهن بارش نیست، حسودی چرا؟ سکانس بعدی مونرو فیوچس یهو بعد صحنه سازی قتل برای معلمه، میره پیش نوهو هنک، یهو اون وسط نقش مذاکره کننده سه طرف و آشتی دهنده شون رو داره. یه لحظه با خودتون فکر کنید آخه این یارو، این وسط چی کار میکنه؟ اصلا این با نوهو تا حالا کانتکت جدی داشته که بدونه جریان چیه. بدونه چرا رابطه نوهو با کریستوبال شکرآبه. طرف از طرف نویسنده ها نازل میشه مشکلات اینا رو برطرف کنه... از همه چیزم آگاهه، حتی کوچکترین بحث های نوهو با کریستوبال. بعد تمام این دلقک بازی ها به چه هدفی آخه؟ که همشون کنار هم جمع بشن توسط بری کتلت بشن؟! و در آخر اینکه وقتی پلیس تو این سریال معنا نداره. وقتی یه نفر نیست از طرف قانون که بری رو بخواد تهدید کنه، یه نفر در سطح بری پیشکش، کلا یه نفر که عقل تو کله اش باشه... وقتی هیچ تهدیدی نیست، این چه تعلیقی برای مخاطب داره؟ کلا مخاطب سِر میشه. بعد چرا روی احتمال دستگیری بری مانور میدن. وقتی هیچکس نیست که دستگیرش کنه. یه مثال زدم، دوباره میزنم، اپیزود 5، با یارو تکواندوکاره میرن تو فروشگاه زنجیره ای، هم تکواندوکاره میمیره هم کاراگاهه، کلی هم پلیس میریزه اونجا، بجز اینکه بری رو اینا نمیبینن بعدا هم نمیرن بررسی کنن ببینن چجوری همکارشون مرده؟ نمیرن دوربین چک کنن ببینن بری هم اون وسط بوده؟ وقتی اینجوریه، چرا من باید فصل بعد نگران گیر افتادن بری باشم. عملا کل موش و گربه بازی هایی که با پلیس میشد داشت رو از همون فصل اول از بین بردن. کلا پروسه دستگیری و آزادسازی تو این سریال مضحکه! طرف دندونش تو صحنه جرم پیدا میشه آزاد میشه. طرف تماس اعتراف به قتلش رو بررسی نمیکنن که صدای اونه یا نه بعد بخاطر یه Badge چچنی ها آزادش میکنن... کرسی شعره کلا نظام قضایی و جنایی سریال اصلا عمیق تر نگاه کنیم. بری چرا باید برای مخاطب مهم باشه؟ کاملا بجاست که با برکینگ بد مقایسه کنیم (خود سازنده ها تابلو دارن از برکینگ بد خط میگیرن، اصلا حرف منو قبول ندارین. حرفkingnessi رو که قبول دارین Barry خیلی سعی میکنه مثل Breaking Bad باشه ولی رسیدن به نقطه ای که Breaking Bad در اون قرار داره تقریبا غیر ممکنه خب تو برکینگ بد همزاد پنداری وجود داره، والتر مردیه که برای بخاطر سرطان و برای خانوادش (حداقل در شروع) به خلاف و کشتار رو میاره، این مسیر کاملا برای مخاطب محسوسه و کاملا پرداخت میشه. اما بری چی؟ اصلا از بری چی میدونیم؟ یه سرباز روانی که از روی دیوانگی یه شهروند رو کشته و با پارتی بازی از دیوونه خونه در اومده. این قاتل کجاش سیمپاتی داره؟ کجا نویسنده سعی میکنه منو به بری نزدیک کنه که حالا بخواد سرنوشتش برام مهم باشه؟ نویسنده ها حتی از پردازش شخصیت اول هم عاجزن. صدبار داستان جنگش رو تغییر میدن، چون خودشون هم نمیدونن چی میخوان وقتی از حماقت صحبت میکنیم یعنی اینا...

[areff]

بذارید صادقانه بگم، یه سریال احمقانه برای مخاطب های احمق. به کسی برنخوره. چون منم سریالو دیدم ولی احمق نیستم.

شما به صورت رسمی گفتی همه ما + 2 میلیون بیننده اپیزود ronny lily احمقیم

حالا میخواین خودتون رو گول بزنید که سریال کمدیه، کاریکاتوریزست و بر اساس احمق بازیه، اوکیه

ژانر اول این سریال کمدی است، کسی در کمدی انتظار رساندن مفهوم و منطق درست و حسابی ندارد بلکه هدف اول این ژانر، خنداندن بیننده است (نه کمتر، نه بیشتر). که این سریال تا اینجا باتوجه به فیدبک گرفته توی این یک مورد موفق بوده.

مشکل اول : از یک ژانر کمدی ساده دنبال داستان، لاین، شخصیت پردازی قوی و پیچیده هستید و حتی در صحبت های شما میبینم که یک شَخصیت سریال جنایی درام قوی را با بَری مقایسه می کنید.

مشکل دوم : سریال توی این سبک و ژانر کم مشاهده کردید و احتمال قوی Barry اولین سریال توی این سبک است که دنبال کردید برای همین این سبک سریال ها برای شما دور از ذهن، احمقانه یا احمق دانستن بیننده است.

یک سریال موفق دیگه توی این سبک و ژانر Chuck هست که اگر من با دید و منطق شما بخوام از این سریال کمدی اشکال بگیرم که چرا دوربین تصویر بَری را نگرفته، دختره تکواندو کاره چطوری از درخت رفت بالا، چاک چطوری عضو CIA شد یا چاک چطوری 10 متر روی هوا پرید و پرواز کرد... کلا این دسته سریال های کمدی باید نابود بشه.

[عبدالله]

توی این سریال همچی "اَحمقانه" هست، همه کارکتر ها احمقن، اصلا بیس سریال همینه. اول اینکه یکی از منابع الهام من برای پست دادن خود شما بودین، اپیزود 5 رو چنان بردین بالا که هر کسی ندیده باشه فکر میکنه نیم عمرش به فنا رفته... لفظ احمقانه رو هم با اجازه از خودتون قرض گرفتم شما به صورت رسمی گفتی همه ما + 2 میلیون بیننده اپیزود ronny lily احمقیم نه اشتباه نکنید! من گفتم سریال خودش احمقانه است و جامعه هدفش هم آدمای احمق هستند. هر کسی سریالو دیده باشه یا با یه اپیزودش خندیده باشه لزوما احمق نیست. حتی ممکنه بخاطر سر سری نگاه کردن یه سری ایراد ها به چشم من نیاد. بازم مشکلی نیست اما اگه یه بنده خدایی (عبداللهی) پیدا شد دو ساعت تایپ کرد و به یکی دوتا از ایراد ها اشاره کرد بعد یه نفر بیاد بگه نه اینا ایراد نیست، اینا سلیقه‌است. اونجا یکم باز به اون جامعه هدف داریم نزدیک میشیم در ضمن چیز بدی هم نیست حماقت. معمولا آدمای احمق خوشحال ترن، بقولی ignorance is bliss این اپیزود بعد از the long night گیم اف ترونز پخش شد که واسش نظر سنجی گذاشتن کدوم بهترین show امشب بوده یه عده از اون 2 میلیون هم یکم از سر لج و لج بازی و موج های روانی GOT جو زده شدن. یه بار دیگه هم اشاره کردم، بد نیست بازم بکنم. فصل آخر GOT بد بود و فکر کنم کسی منکرش نیست، اما اپیزود آخر رو 12 میلیون دیدن و حتی 28 هزار نفر بهش 10 دادن. پس قرار نیست 12 میلیون نفر احمق باشن، اما بذارید به سلامت عقلی اون 28 هزار نفر شک کنیم ژانر اول این سریال کمدی است، کسی در کمدی انتظار رساندن مفهوم و منطق درست و حسابی ندارد بلکه هدف اول این ژانر، خنداندن بیننده است (نه کمتر، نه بیشتر). که این سریال تا اینجا باتوجه به فیدبک گرفته توی این یک مورد موفق بوده. اصلا تفاهم داریم باهم اینجا. منم معتقدم سریال ژانر اصلیش کمدیه. منم معتقدم رسالتش باید خنده باشه. اما دقیقا اشتباه همینجاست که لودگی با کمدی اشتباه گرفته میشه. صرف و ذات کمدی بودن دلیلی برای بی منطق بودن نیست. تمام کمدی های خوب مفهوم و منطق دارن و از پس یه نظم و هدفمندی هست که کمدی‌شون خلق میشه. وگرنه بامشاد هم میخندود. از آفاتِ طرز تفکر شما همین فیلم‌های سخیف کمدی ایرانه. فیلمایی نظیر لس‌آنجلس تهران، تگزاس، مصادره، ۵۰ کیلو آلبالو و گشت ارشاد که دقیقا به بهانه خندوندن هر گندی رو به تصویر میکشن. مشکل اول : از یک ژانر کمدی ساده دنبال داستان، لاین، شخصیت پردازی قوی و پیچیده هستید و حتی در صحبت های شما میبینم که یک شَخصیت سریال جنایی درام قوی را با بَری مقایسه می کنید. خیر، من قصدم مقایسه جنایی درام با کمدی نیست. قصدم بیان وجوب شخصیت پردازی و ایجاد سیمپاتی بود. که فرقی نداره چه ژانری باشه، در هر ژانری حیاتی و بنظرم Barry ازش بی بهره است. مشکل دوم : سریال توی این سبک و ژانر کم مشاهده کردید و احتمال قوی Barry اولین سریال توی این سبک است که دنبال کردید برای همین این سبک سریال ها برای شما دور از ذهن، احمقانه یا احمق دانستن بیننده است. یک سریال موفق دیگه توی این سبک و ژانر Chuck هست عبدالله رو چه به سریال دیدن اصلا، فرض کنیم من اصلا یه سریال هم ندیده باشم (تواضع رو مرام کش کردم ). باز هم دلیلی نداره به بی منطق بودن فیلمنامه نویسی نتونم اشاره کنم. باعث نمیشه بتونم چشم رو به ایرادات سریالی بپوشونم و ضعف نویسنده ها رو نبینم. ضمن اینکه Chuck رو هم دیدم و ضمن اینکه اونم آش دهن سوزی نیست اما کجا توی Chuck روی چیزهایی مانور میدادن که وجود نداشت. اتفاقا Chuck تکلیفش با خودش مشخص بود. Chuck قرار نبود شعار بده، قرار نبود مسائل عمیق شخصیتی مطرح کنه، در مورد رستگاری یه قاتل منبر بره! حرف اندازه دهن خودش میزد که مخلصش هم هستم.

[areff]

اول اینکه یکی از منابع الهام من برای پست دادن خود شما بودین، اپیزود 5 رو چنان بردین بالا که هر کسی ندیده باشه فکر میکنه نیم عمرش به فنا رفته... لفظ احمقانه رو هم با اجازه از خودتون قرض گرفتم

من در پست های قبلی اپیزود ronny lily بزرگ نکردم، بلکه واقعیت گفتم. کسی که کمدی باز باشه و بخواد 30 دقیقه میخکوب بشه و بخنده، اگر این اپیزود رو نبینه به قول شما "عمرش به فنا" هست. اما بازم review ها زیادی از این اپیزود توی نت موجود هست که نیاز به صحبت بیشتر نداره.

لفظ احمقانه رو هم با اجازه از خودتون قرض گرفتم

از آفاتِ طرز تفکر شما همین فیلم‌های سخیف کمدی ایرانه.

ما گفتیم بیس سریال احمقانه هست، اما چون خوشمون اومده ازش، احمق نیستیم

سریال ژانر اصلیش کمدیه. منم معتقدم رسالتش باید خنده باشه

شما فکر کنید، داستان رستگاری، بک گراند بَری که همان تم جنایی درام سریال را شکل داده است، وسیله ای شده قاتل های چچنی و کارکتر های احمقانه و خنده دار دیگه ای مثل هَنک توی داستان جا بگیرند. شما باید از همون قسمت اول متوجه میشدید این سریال با هدف خنده و کمدی است اگر فکر دیگه ای می کردید یا منتظر نمایش نتیجه و رسالت یک قاتل هستید، به کل اشتباه کردید و احتمالا شما هم در قسمت پنجم از سبک سریال سورپرایز شدید.

اما کجا توی Chuck روی چیزهایی مانور میدادن که وجود نداشت

شما یا خیلی سال های پیش دید و یادتون رفته یا اصلا چاک رو مشاهده نکردید! با توجه به اینکه مشکل بزرگ شما منطق سریال است ،من میتونم 40 صفحه از مشکل و لاجیک های خنداره داره چاک بنویسم اینجا، از قدرت های بدست اومده توسط نمایش یک مانیتور بگیر تا آخرش...

من این سریال رو در حَد یک کمدی میبینیم اما شما منتظر یک نتیجه گیری قَوی و مفهوم از این سریال هستید که من همینجا به شما قول میدم از این خبرا نیست و شما خیلی دست بالا گرفتی. بعد از تیتراژ، نویسنده ها در مورد اپیزود توضیح میدن، مشاهده کنید تقریبا متوجه خواهید شد توی سَر ـشون چی میگذره.

تمام کمدی های خوب مفهوم و منطق دارن و از پس یه نظم و هدفمندی هست که کمدی‌شون خلق میشه.

چندتا نام از سریال های کمدی که از نظر شما مفهوم و منطق درست دارند و ترجیحا توی سبک بَری هستند، ارسال کنید تا شاید بتونم بیشتر طرز فکر شما را درک کنم.

[عبدالله]

والا مردد بودم چیزی اضافه کنم یا نه، چون پاسخ رو تو پست های قبل دادم و حتی مثال با سکانس آوردم، قضاوت با کسایی که بعدا میخونن... فقط یکم اشاره میکنم و کامل تر میکنم. اول اینکه شما کلا از ماجرا پرت هستین. توجه کنید توهین نمیکنم دارم فکت میگم. وقتی کسی فرق دارک کمدی رو با سیتکام کمدی متوجه نیست، از قضیه پرته. اشکالی هم نداره همونطور که گفتم شاید یکی متوجه ایرادات نشه، اونم اشکال نداره. ولی وقتی بهش میگی و خودش رو میزنه به اون راه، این واقعا ایراد داره!! در کل سمت و سوی بحث اینه که آقا! بری یه کمدی سطحیه، چرا جدی میگیریش؟ که باید بگم اینطوری نیست. دقیقا طبق همون Review های زیادی که فرمودید این سریال کمدی صرف نیست. قراره در بستر کمدی، مسائل عمیق‌تری از جمله انسانیت، اخلاقمداری، رستگاری، جبر و اختیار و غیره رو مطرح کنه، مثلا ارجاعتون میدم به مقاله indiewire. لطفا بخونید. من فقط یه قسمتش رو کوت میکنم: "For every step co-creators Alec Berg and Bill Hader take deeper into Barry’s haunted past, the growing shadows only provide sharper edges for the HBO series’ cutting comedy." پس شاید الان بیشتر متوجه حرفم بشید که میگم: وقتی همه چی احمق بازیه، وقتی همه چی انقدر آبکیه، خیلی بده که یهو سریال بخواد گنده تر از دهنش حرف بزنه و شعار بده و مفهوم گرایی کنه شما مدام داری به اتفاقات عجیب Chuck اشاره میکنی، من کجا به اتفاقات عجیب کار دارم برادر؟ من کجا در مورد جونور بودن اون دختره تو اپیزود 5 صحبت کردم؟ من دارم میگم: اتفاقا Chuck تکلیفش با خودش مشخص بود. Chuck قرار نبود شعار بده، قرار نبود مسائل عمیق شخصیتی مطرح کنه، در مورد رستگاری یه قاتل منبر بره! حرف اندازه دهن خودش میزد که مخلصش هم هستم. اگه بری هم همینکارو میکرد حالا میخواد "از قدرت های بدست اومده توسط نمایش یک مانیتور بگیر تا آخرش" باشه یا هر چیز دیگه. نصف مشکلات حل بود. اما نیست! همون عکسی که گذاشتم رو دوباره نگاه کنید، یعنی واقعا درک نکردید که سریال داره شعار میده؟ اینکه سلی میگه اگه اینطوری بگم در مورد خودم، ممکنه چه برداشتی ازش در مورد جامعه زنان آزاردیده بشه؟ وقتی اونطوری دوربین ایگل ویو میگیره از تجمع مردم به دور سالی متوجه بیان پیامی نمیشید واقعا؟ کمدی صرفه؟ چندتا نام از سریال های کمدی که از نظر شما مفهوم و منطق درست دارند و ترجیحا توی سبک بَری هستند، ارسال کنید تا شاید بتونم بیشتر طرز فکر شما را درک کنم. وات؟ خیلی خنده دار بود هر کمدی خوبی خواستین اسم ببرین تا بررسی کینم. هر کمدی خوبی منطق داره. فیلم و سریال هم نداره. حالا مثال میخواید باشه، مثلا آپارتمان بیلی وایلدر. جابجا شدن کلید خونه با کلید دستشویی موقعیت طنزی ایجاد میکنه، که: اولا: توی فیلم بهش اشاره میشه که کلید ها شبیه هم هستن و یه بار هم داشت اتفاقا اشتباه میشد (مقدمه و زمینه چینی) دوما: جابجا شدن ها باعث میشه باکستر در پارک بخوابه و سرما بخوره و این علاوه بر پرداخت شخصیت نامصمم و متبوع باستر، خودش کمدی بعدی تلفن زدن در حین فین کردن رو بوجود میاره (شخصیت پردازی و گسترش داستان بصورت هوشمندانه) سوما: هم ارز شدن دستشویی با خونه ای که توش روابط نامشروع هست یه معنای فرامتنی برای مخاطب ایجاد میکنه (عمیق بودن فیلمنامه و حرف زدن اندازه دهن) حالا شما طبق منطق بری فکر کن بیلی وایلدر برای خنده دار تر شدن فیلم یهو یه سری گنگ چچنی بفرسته تو خونه طرف، رابطه گروهی بزنن (بله شاید خنده دار باشه ولی احمقانس!) خندوندن به هر بهانه و هر وسیله ای میشه همون نتیجه ای که گفتم و داریم تو سینمای ایران به شدت ازش ضربه میخوریم و همیشه هم کسانی مثل شما هستن که بگن خب صرف خندس دیگه.

[areff]

کسی فرق دارک کمدی رو با سیتکام کمدی متوجه نیست

WTF نکنه ما زیاد میخندیم با سریال شما فکر کردی با سیتکام اشتباه گرفتیم ؟ هر دارک کمدی قرار نیست پیامی برای شما داشته باشه بلکه اولین هدف ـش نمایش تراژدی ها در قالب کمدی است، در پست ها قبل قلب کمدی هم باز کردیم.

ارجاع مقاله ای که خودتون لینک قرار دادید :

As far as black comedies go, the concept of finding big laughs in tough situations is nothing new

پس فکر کنم تا اینجا شما پَرت هستید و لینک مقاله ای که فرستاید درست مطالعه نکردید.

همون عکسی که گذاشتم رو دوباره نگاه کنید، یعنی واقعا درک نکردید که سریال داره شعار میده؟ اینکه سلی میگه اگه اینطوری بگم در مورد خودم، ممکنه چه برداشتی ازش در مورد جامعه زنان آزاردیده بشه؟ وقتی اونطوری دوربین ایگل ویو میگیره از تجمع مردم به دور سالی متوجه بیان پیامی نمیشید واقعا؟ کمدی صرفه؟

شما گفتی منطق سریال مشکل داره، ما هم گفتیم در کمدی تقریبا این داستان طبیعی است (از دوربین تا دختره). گفتید الکی بزرگ ـش کردید گفتیم خیر، فیدبک خوب گرفته، گفتید سریال داره مفهومی رو میرسونه که من که منکر ـش نشدم (قسمت آخر: if people can change, and gives a damning reply) اما به هر حال نظر شما هم محترم هست با توجه به اینکه به قصد تخریب و ذهن آفتی است.

حتی به قسمت 8 که دور سالی جمع شدند بعد از صحبت های شما شک کردم که نکنه داره مفهومی رو میرسونه و من متوجه نشدم ؟ رفتم جستجوی کردم دیدم بله خبری نیست و تنها برداشت و نظر شخصی شما از این صحنه اینطور بوده (تا الان چیزی پیدا نکردم، منبعی دارید که کسی دیگری هم مثل شما فکر میکنه ارسال کنید)

وات؟ خیلی خنده دار بود هر کمدی خوبی خواستین اسم ببرین تا بررسی کینم

خنده دار ؟! ما بخوایم با ذائقه استاندارد های شما آشنا بشیم خنده دار هست ؟!

بیس و تم سریال احمقانه و جدید است، ممکنه بعضی از احمق ها برداشت های احمقانه از این سریال داشته باشند.

بیاید همیشه ببینیم ژانر اول و تم فیلم یا سریال چی هست سپس در حَد هدف همون ژانر بررسی ـش کنیم، که فاز های سنگین و توهم برداشت های بزرگتر از اون ژانر برنداریم

[عبدالله]

نکنه ما زیاد میخندیم با سریال شما فکر کردی با سیتکام اشتباه گرفتیم ؟ خب همین که تونستیم از "این یه سریال کمدیه فقط برای خنده" به "این یه سریال بلک کمدیه برای نمایش تراژدی" برسیم، پیشرفت خیلی خوبیه. همین رو یکم چکش بزنید میرسید به حرفم که گفتم این احمق‌بازی‌ها باعث میشن فقط لودگی داشته باشیم نه تراژدی، حماقت به تعلیق، سمپاتی، به همراه کردن مخاطب صدمه زده. وقتی حتی معلوم نیست بری کیه، وقتی بک گراندش ده بار عوض میشه و چیزی که ازش به عنوان یه روانی ای که با پارتی از تیمارستان آزاد شده میمونه اصلا تراژدی ای نداره! (مثال والتر وایت رو شاید الان درک کنید) اصلا tough situations ای ساخته نمیشه ارجاع مقاله ای که خودتون لینک قرار دادید این ارجاعی که آوردید جلوش یه دو نقطه داره. ادامش هم بخونید که هم حرفای بالا رو تایید میکنه و حتی کنایه‌آمیز تر اینکه به همون برکینگ بدی اشاره میکنه که از اول باهاش زاویه داشتید. شما گفتی منطق سریال مشکل داره، ما هم گفتیم در کمدی تقریبا این داستان طبیعی است (از دوربین تا دختره). عزیز، مشکل داشتنِ منطق سریال صرفا معلول نیست، علت هم هست! شما بخش دوم حرف منو ایگنور کردی (ignorance is bliss, isn't it? )، مشکل منطقی باعثِ (علتِ) از بین رفتن تعلیق میشه. مثال زدم که وقتی تهدیدی از سوی مقامات قانونی برای بری وجود نداره، مخاطب احساس نگرانی ای در مورد خطر دستگیر شدن نقش اول سریال نداره. وقتی به خاطر یه تماس تلفنی طرف دستگیر میشه و بخاطر یه Badge آزاد، این یعنی آقا بری اگه یه شهر رو هم بکشه، بازم یه چیزی پیدا میشه که باعث آزادیش میشه، من باید نگران چی باشم؟ بدتر از اون وقتی سکانس ها منطق ندارن، وقتی مونرو میشه فرشته وساطت کننده نویسنده ها، یعنی هر آن امداد غیبی تو راهه. یعنی همه چی رو هواست... اصلا مهم نیست در کمدی ای که شما مد نظرته اینا طبیعیه. مهم اینه که این طبیعت داره ضربه میزنه به اثرگذاریِ یه اثر! گفتید الکی بزرگ ـش کردید گفتیم خیر، فیدبک خوب گرفته، گفتیم و گفتید ولی نتیجه این شد که بله، بعنوان یه زنگ تفریح خوبه و فیدبک هاش هم در همون حد اوکیه. نه بیشتر... دقیقا درست گفتید که نباید سریال رو جدی گرفت و اثری عمیق دونست (دقیقا بر عکس سازندگان خود سریال که میخوان حرفای قلمبه سلمبه بزنن) این قسمتش رو من بد متوجه شدم. فکر کردم شما ارزش خاصی (که در پس طنزش هست) قائل هستید که خب سوءتفاهم برطرف شد. گفتید سریال داره مفهومی رو میرسونه که من که منکر ـش نشدم اتفاقا دقیقا منکرش شدید: من این سریال رو در حَد یک کمدی میبینیم اما شما منتظر یک نتیجه گیری قَوی و مفهوم از این سریال هستید که من همینجا به شما قول میدم از این خبرا نیست دیگه با این تناقضات واقعا ادامه صحبت رو مفید الفایده نمیبینم. هر چند که تا اینجا بحث خیلی خیلی سودمند بوده خنده دار ؟! ما بخوایم با ذائقه استاندارد های شما آشنا بشیم خنده دار هست ؟! نه. منظورم اینه که معمولا برای مثال نقض درخواست میکنن. وگرنه مثال برای منطقی بودن فیلم و سریال های کمدی که فراوونه آخه. اینش خنده دار بود. توضیح واضحات هم مگه نیاز به مثال داره؟ حتی به قسمت 8 که دور سالی جمع شدند بعد از صحبت های شما شک کردم که نکنه داره مفهومی رو میرسونه و من متوجه نشدم ؟ رفتم جستجوی کردم دیدم بله خبری نیست نمیدونم دنبال چه مفهوم خاصی گشتید که چیزی پیدا نکردید. ولی این سکانس به شکل سانتیمانتالیسم داره پیام میده که مخاطب ها دنبال حقیقت نیستن. همین. اینم نتیجه جستجو: A grand lie will always conquer raw truth. The lie wins because it typically comforts. Exemplified by a woman who told Sally, she had a friend “who went through a similar situation but did not have the courage to do what you just did. Truly inspiring!” Even though it bent the truth it was what audience members wanted to see, how they’d like reality to be (که من از این مفهوم استفاده در جهت حرفای خودم کردم و گفتم اونایی که حلقه زدن نظیر مخاطب های خود سریال هستن که حقایقی که میگم براشون مهم نیست.) اینگونه شعار دادن ها. نظیر همون مونولوگ سه دقیقه ای که بذارید عینا بیارمش: "منظورم اینه، از این نکته ناراحت می‌شم که نیک می‌تونه بره اون بالا و دربارۀ «عارضۀ معده»ش حرف بزنه و این‌جوری هم نیست که اون چهرۀ شاخصِ پُرخوری عصبی باشه، ولی من می‌رم اون بالا، و هرچی که می‌گم، عین این می‌مونه بگی «ما راجع به زن‌ها چی می‌گیم؟»" که مفهوم زده تر از این دیالوگ بیارید جایزه دارید بیانگر اینه که اولا، مفهوم و پیام تو سریال وجود داره، دوما مفهوم برای سریالی که بقول خود شما از ابتدا بیس احمقانه داره، بزرگ‌تر از قامت این سریاله. موفق باشید