عناوین قابل تقدیر (که خیلی دوست داشتم مفصل در موردشون حرف بزنم ولی دیگه بیخیال)
: Haibane Renmei (قسمت آخرش خیلی شاهکار بود! ولی نیمه تموم موند. بقیهی قسمتاش حوصله سر بر بودن ولی اینقدر قسمت آخرش غافلگیرکننده و مفهومی بود که دلم براش تنگ شده. قسمت آخرش یک قسمت روانشناختی خالص بود) و
Another (برام غافلگیری داشت و داستانش هم جالب بود ولی یه جورایی تغییر وضعیت انیمه قابل هضم نبود و انیمهاش رو خراب کردن. به نظرم تنها در صورتی که به انیمههای ترسناک علاقهمند هستید بروید سراغش) و
Hellsing Ultimate (خشنترین انیمهی تاریخ. جزو پر هزینهترین انیمههای تاریخ هست و برای ساختش خیلی زحمت کشیده شده. هر قسمتش در حد یک انیمهی سینمایی پر خرج هست. آرت انیمهاش درجه یک هست و کشت و کشتار و صحنههای خشونت بار زیاد داره. در کل انیمهی جذابی هست. راستش توقعم از مفهوم و داستانش خیلی بیشتر بود ولی در نهایت از نظر مفهوم و داستان کمی ناامیدم کرد) و
Samurai Champloo (انیمه سامورایی چامپلو رو هنوز کامل ندیدم ولی خیلی این انیمه رو دوست دارم چون کاراکترهای باحالی داره. خلاصه بخوام بگم ترکیبی از ژانرهای مختلفه و برای اهل دل ساخته شده:دی)
یک نکته رو هم قبل از ارائه 15 تا انیمهی برترم بگم که من نظر واقعیم رو در مورد این انیمهها میگم و اینها نظر منه، در واقع هم حسنهاشون رو میگم و هم عیبهاشون رو. امیدوارم این توضیحات براتون مفید باشه
15
Akame ga kill انیمهی بسیار جذابی هست. با وجودی که این انیمه داستان آنچنان جالبی نداره و حتی تا حدودی از نظر داستانی ناامیدکننده بود ولی از نظر "مفهوم" و انتقال پیام به مخاطب عالی عمل کرد. نقطهی قوت دیگرش شخصیت پردازیهای عالی و وجود کاراکترهای جذاب (به خصوص تاتسومی) بود. توجه کنید که اکثر شخصیتهای این انیمه بد مطلق نیستن و همهی کاراکترها برای هدفی میجنگند. در این انیمه به هیچ کاراکتری رحم نمیشه و هر کس که قدرتمندتر باشه زنده میمونه. سکانسهای ناراحتکننده زیاد داشت. اکثر قسمتهای این انیمه جذاب هستن منتها به قیمت به فنا دادن اکثر کاراکترهای اصلی...! با دیدن قسمتهای ابتدایی این انیمه فکر میکنید حتمأ با یک انیمه عالی روبرو هستید ولی وقتی ببینید داستان چجوری ادامه پیدا میکنه نظرتون عوض میشه و احتمالأ کمی ناامید میشوید ولی این انیمه جذاب بود و کاراکترهای بسیار جذابی هم داشت.
14
Mob Psycho 100 اگه از قسمتهای ابتدایی مُب سایکو صرفهنظر کنیم، انیمهی درگیرکننده و جذابیه. طنز انیمه عالیه و مسببش هم یک کاراکتر آب زیر کاه به نام "ریگن" بود. به نظرم داستان انیمهی Mob اواخرش گل کرد و بسیار درگیرکننده شد. از اونجایی که با کاراکترهای بیعرضه (به خصوص اینکه کاراکتر اصلی بیعرضه باشه) اصلأ حال نمیکنم و از کاراکترهای با ابهت و قدرتمند خوشم میاد، این انیمه برام لذتبخش بود. گرافیک و رندرینگ این انیمه جوری هست که به نظرم کسانی که از دیدن انیمیشنهای سریالی (مثل ریک و مورتی، فمیلی گای و ...) لذت میبرن بیشتر با این انیمه ارتباط برقرار کنن. انیمه فلش بکهای خوبی هم داشت مثلأ فلش بکهایی که به گذشتهی مُب و برادرش مربوط میشد. زیرنویسش رو هم امین خودمون ترجمه کرده بود و همراه با پخش میدیدیمش. یادمه اون اواخر که انیمه افتاده بود روی غلتک همهی نظرات در مورد انیمه مثبت بود. عیب انیمهاش هم همون قسمتهای ابتداییش بود که تکلیف انیمه اصلأ مشخص نبود ولی انیمه خودش رو پیدا کرد و کارگردان نشون داد هنوز قدرتش رو حفظ کرده.
13
One Punch Man وان پانچ مَن بسیار جذاب و لذتبخش بود. گرافیک و کیفیت بالا، سکانسهای اکشن عالی و طنز مناسب از نقاط قوت این انیمه به حساب میان. کاراکترهای متنوعی هم داشت و هر کدوم یک ویژگی منحصر به فرد داشتن اما هیچکدوم حریف سایتاما نمیشدن چه هیولاها و بدمنها چه کاراکترهای رده بالایی یا رده پایینی. من از شخصیت تورنادو خیلی خوشم اومد. همین ابهت بیانتهای سایتاما باعث میشه بیننده جذب این کاراکتر بشه. برای شکست هیولاهای غولپیکر یک مشت کافی بود! نبرد بوروس (رئیسشون) و سایتاما بسیار جذاب بود و یه جورایی بوروس هرچی داشت رو کرد ولی چه فایده، نتیجه از قبل مشخص بود:دی. از نظر مفهومی کمی ضعیف بود میشه گفت در حد مفهوم انیمههای Mob Psycho 100 و Boku no Hero Academia بود. با وجود کاراکترهای متنوع در سطوح و ردههای مختلف انیمه همچنان میتونه ادامه داشته باشه و امیدوارم در فصل بعد بتونه بیشتر روی جدال و دشمنیهای این کاراکترها مانور بده.
12
Claymore یک انیمهی بسیار غافلگیرکننده! با دیالوگهایی که مدام شما رو یاد اتفاقات گذشتهی این کاراکترها میاندازه و مخاطب رو با فداکاریها و خیانتهاشون همراه میکنه. این انیمه داستان بسیار خوبی داشت ولی آخرش رو خراب کردن و به بسیاری از بخشهای مهم داستان پرداخته نشد و فصل دومش رو هم هنوز نساختن. شخصیتپردازی اکثر کاراکترها عالی صورت گرفته بود (خصوصأ کلیر که شخصیت بسیار جذابی بود) ولی تکلیف چند تا کاراکتر مشخص نشد یعنی یک جوری انیمه تموم شد که منتظر فصل دوم باشیم!! من نمیدونم اینکه انیمه راهش رو از مانگا جدا کرد چه دلیلی میتونه داشته باشه...اینکه براش فصل دومی ساخته نشه؟! خلاصه اینکه داستان این انیمه با وجودی که بسیار خوب بود اما تا حدی نیمه تموم موند و میتونست ادامه پیدا کنه (گرچه داستان تا حد زیادی جمعبندی شد و پایان خوبی داشت). خشونت انیمهاش بالا بود و آرت خیلی خوبی هم داشت. صداگذاری کاراکترها عالی بود و موسیقیِ متنش هم ابرشاهکار بود.
11
Clannad: After Story این انیمه روایتگر زندگی و سرشار از دیالوگهای امیدبخش هست. این انیمه صد در صد چندین بار اشکتون رو در میاره و بسیار فضای غمگینی داره حتی خیلی جاها نمیدونی گریه کنی یا بخندی! با این انیمه زندگی میکنید، باهاش میخندید و گریه میکنید. پیشنهاد من اینه که فصل اولش رو مثل من خیلی اسکیپشده ببینید در حدی که خیلی کلی بفهمید داستان از چه قرار بوده (فصل اولش فاجعهست و اینقدر حوصلهسربر هست که قطعأ دراپش میکنید). فصل دومش تقریبأ به فصل اولش ربطی نداره و اون اواخرش (5-6 قسمت انتهایی) که داشت یک سبک "زندگی" رو نشون میداد، درام انیمه تا حدی خوب شکل گرفت و با احساسات مخاطب بازی کرد که انیمه به بهترین شکل به پایان رسید. حتی قسمتهای ابتدایی فصل دوم کلند (افتر استوری) هم چرتن اما به این انیمه فرصت بدید تا اون روی خوب خودش رو بهتون نشون بده. عجب کاپریچیوی دلنشینی توی انیمه نواخته میشد:دی. کلأ موسیقی متنش خوب بود و ترانههای قشنگی هم در انیمه شنیده میشد. هرچی انیمه جلوتر میره تأثیرگذاریش بیشتر میشه ولی تا حدی نحوهی روایت داستان مشکل داره یعنی میتونست بهتر باشه. به شخصه هر موقع به رؤیاهای ناگیسا رجوع میشد حس خیلی خوبی بهم دست میداد. تلفیق و بَدَلی از تخیل در زندگی واقعی. مثل این میمونه که همزمان توی دو جهان حضور داشته باشی و جالب اینکه دنیایی که هر شخص در رؤیاهاش میسازه با دنیای رؤیاهای دیگران متفاوته و این دنیاها به هم ارتباط دارن. ناگیسا که از پدرش بدش میومد وقتی پدرش رو درک کرد که در رؤیاهاش در جای پدرش قرار رفت. باید یک پدر بشی تا بتونی یک پدر رو درک کنی! این انیمه پر شده از امید و ناامیدی. خلاصه کلند داستانِ یک زندگیه...
10
Steins;gate میدونین اشتاین گیت به چه معناست؟:دی. توی این انیمه یکسری عملیات بارها و بارها تکرار میشن تا مانع از وقوع حادثهای بشوند و هر دفعه تغییرات کوچکی ایجاد میشه تا اهداف مورد نظر محقق بشن. انیمه تا قبل قسمت 12 فقط داشت زمینه چینی میکرد، به عبارتی 11 قسمت ابتدایی مبهم و حوصلهسربر هستن ولی علت بسیاری از وقایعی که در این قسمتها رخ میده بعدأ مشخص میشه. در واقع شما از همون ابتدا شاهد پایان داستان هم هستید! از قسمت 12 به بعد همهی وقایعی که در قسمتهای قبلی دیدیم رو به هم ربط میده! از اینجا به بعد انیمه خودش رو نشون میده و از تمام زمینهچینیهایی که در یازده قسمت ابتدایی کرد استفاده میکند و اینجا خواهید فهمید که چقدر نقش یازده قسمت اول کلیدی و مهم بود. کلأ 24 قسمت هست به علاوهی یک OVA که دیدن این OVA الزامی نیست. انیمه چند کاراکتر جذاب داره از جمله "اوکارین" (یا همون اوکابه) که خوب شخصیتپردازی شده و دو کاراکتر جذاب دیگر به نامهای "مایوری شینا" (صداپیشهاش کانا هانازاوا هست که جزو بهترین صداپیشههای تاریخه...خوانندهی خوبی هم هست) و "کوریسو" داره که داستان هم به خوبی روی اتفاقاتی که برای این دو کاراکتر دوست داشتنی میفته مانور میده و با احساسات مخاطب بازی میکنه. همونطوری که گفتم از اواخر قسمت 12 به بعد تقریبأ تمام قسمت ها جذاب بودند و داستان شدیدأ اوج میگیره. خلاصه اینکه باید به این انیمه فرصت بدید. یکی از مفاهیم انیمه این بود که رخدادهای کوچک میتونن پیامدها و نتایج بزرگی داشته باشن. یک تغییر کوچک در گذشته میتونه به قیمت نجات دادن جان یک شخص در آینده تموم بشه!
9
Made In Abyss این انیمه به فصل دوم کشیده شد اما فصل اولش پایان خارقالعادهای داشت و توقعات مخاطبانش رو تونست به خوبی برآورده کنه. داستان این انیمه شاهکار بود و مفاهیمش بسیار خوب به مخاطب منتقل شده بود. انیمه چند قسمت عالی داشت که به مراتب از قسمتهای دیگر بهتر بودن (به خصوص قسمتهای 10 و 13 که شاهکار بودن و همینطور قسمت 7 هم عالی بود). حقیقتأ کارگردان این انیمه (که همون کارگردان انیمه مانستر هست) سمت داستان جالبی رفت و نتیجهاش هم کاملأ امیدوارکننده و مثبت بود. ماجرای مادر این دختربچه (ریکو) بسیار عالی و به تدریج روایت شد و این نشون میده که انیمه پشتوانهی بسیار خوبی داشته. پشتوانهاش هم مانگای بسیار محبوبش هست. به نظرم چیزی که انیمه در قسمتها ابتدایی کم داشت خشونت بود که خوشبختانه از قسمت 7 و به بعد انیمه خشونتش بیشتر شد و کاراکترهای مرموزی همچون "اوزن استوار" و کاراکترهای باحالی همچون "ناناچی" (ناناچی صداپیشهی خیلی خوبی داشت) به انیمه اضافه شدن. این انیمه گرافیک بالایی داشت و در مجموع از نظر کیفیت ساخت راضی کننده بود. با وجودی که طراحی کاراکترهای اصلی بچهگانه هست اما انیمه خشونت رو وارد دنیای این بچهها میکنه! هرچی این بچهها (ریکو و رگو) پایینتر میرن با حقایق بیشتری از این گودال روبرو میشن و جو انیمه تاریکتر و خشنتر میشه.
طبق شواهد (
) عمق این گودال بسیار زیاد هست و انیمه پتانسیل بسیار زیادی برای ادامه داره و باید منتظر فصل دوم باشیم.
8
Boku Dake ga Inai Machi این انیمه از لحاظ تدوین شاهکاره، روایت داستان بدون ذره ای اضافهگویی...کل قسمتاش رو در دو روز دیده بودم. از نظر تدوین در بین انیمههایی که تا به حال دیدم به نظرم حتی از تدوین نیمهی اول دیث نوت هم بهتر بود. انیمه هرچند داستان جذابی داره ولی مفهوم آنچنانی نداره. به شخصه از این انیمه لذت بردم چون از داستانهای معمایی خیلی خوشم میاد. حقیقتش انیمه خیلی خوب مخاطب رو گول میزنه و مخاطب نمیتونه به راحتی قاتل رو حدس بزنه و یه جورایی ممکنه به همه شک کنید جز اونی که قاتل هست. اما به نظرم اون شخص به عنوان یک "قاتل" اصلأ خوب شخصیت پردازی نشده بود و یه جورایی شبیه شخصیتهای عادی بود! اما داستانش تحسین برانگیز بود و نکات جالبی هم داشت. این انیمه تقریبأ تمام قسمتاش (بجز چند قسمت انتهایی که قاتل مشخص میشه) درگیرکننده بودن، حتی قسمتای آخر که کمی انیمه افت میکنه هم ارزش دیدن داشتن و نقطه ضعف بزرگی نداشت.
7
Fullmetal Alchemist: Brotherhood یکی از پیچیدهترین انیمههایی که در عمرم دیدم. داستانش شاهکار بود و از نظر شخصیتپردازی حرف نداشت. این انیمه بنیانگذار بسیاری از انیمههای بعد خودش هست و یک انیمهی پیشرو محسوب میشه تا حدی که بعضی از انیمهها بدون کپیبرداری و تقلید از این انیمه هویتی نداشتن. اوایل انیمه شاید احساس کنید انیمه یکم بچهگانهست و از این حرفا... ولی انیمه هرچی جلوتر میره خشونتش بیشتر میشه و از اون حالت بچهگانهاش فاصله میگیره. البته اون حالت بچهگانه و طنزش هم بامزه بود. شدیدأ انیمهی تأثیرگذاری هست، درام خوبی داره، غافلگیرکنندهست و با روانتون بازی میکنه. درسته که انیمهی ری زِرو از این انیمه تقلید کرده بود ولی یه دونه از گناهان انیمهی ری زِرو (بتلگیوس) بهتر از کل هفت گناه فول متال بود. منظورم اینه که تقلیدهای موفقی از روی این انیمه ساخته شده. انیمهی فول متال داستان شاهکاری داشت و روی موضوع جالبی دست گذاشته بود، انیمهای با دیالوگهای فلسفی و روانشناختی. از نظر شخصیتپردازی هم این انیمه عالی عمل کرده و موسیقی متنش هم شاهکاره. البته به نظر من بعضی از قسمتهای انیمه زاید بودن ولی پر از غافلگیری بود. به طور کلی انیمهی خوش ساخت و پیچیدهای بود.
6
Monster میدونید شاهکار بودن داستان این انیمه بخاطر چیه؟ به این دلیل که وقایع بارها تکرار میشن. این انیمه کاراکترها رو بارها در وضعیت مشابه قرار میده! و نشون میده که سرشت بعضی از آدما هیچ جوری تغییر نمیکنه. مهمترین نقطه قوت این انیمه دیالوگهاش هست که آدم رو به فکر فرو میبره و پس از آن میتونم به شخصیتپردازی بسیار خوب کاراکترها (به خصوص یوهان) اشاره کنم. منکر شاهکار بودن داستان و مفاهیم این انیمه نیستم ولی انیمه به شکل عجیب و غریبی تموم شد (قسمت 74) نه میتونم ازش عیب بگیرم و نه مفهومش رو میتونم بپذیرم. شاید بهتر بود با یک پایان بهتر همون قسمت 73 (جزو بهترین قسمتهای این انیمه بود) انیمه به پایان برسه... احساس میکنم انیمه خیلی میخواست بعضی از وقایع رو "جبر"ی نشون بده و با این دیدگاه از مخاطبان بخواهد که کاراکتر یوهان رو درک کنن. مفهومی که از انیمه دریافت کردم همین قصهی تلخ و شاید واقعیت تلخ "جبر" و نتایجش بود. درسته یوهان خودش نمیخواست تبدیل به "هیولا" بشه ولی انگار هیچگونه راهی هم سر راهش نیست که برگرده و تبدیل به یک "انسان" بشه. احساس میکنم فضای نا امیدی بیش از حد در انیمه موج میزنه و این مشکلی هست که من با مفهوم و انتقال پیام داستانش داشتم و به نظرم انیمه با وجودی که داستان جذابی داشت اما به سرانجام مناسبی نرسید. به طور کلی انیمهی بسیار تأثیرگذاری هست و سکانسهای ماندگار زیادی داره. داستانش بسیار منسجم هست و به گذشتهی کاراکترها فلش بکهای خوبی زده میشد. شخصیتپردازی کاراکترها به بهترین شکل ممکن صورت گرفته. در واقع مانستر یک انیمهی روانشناختی در قالب یک داستان جنایی هست که ذهن مخاطب، وجدان و احساسات مخاطب رو درگیر میکنه. فضای انیمه بسیار سرد هست و بسیاری از قسمتها هم تم تاریکی دارند.
ادامه دارد...! بزودی در خدمتتون هستم با لیست 5 انیمهی برتر عمرم.