شانه های غول!

[Alberty]

سلام به همه همراهان انجمن

توی این تاپیک قصد دارم جملاتی از بزرگان علم و فلسفه و تاریخ و ادب قرار بدم تا شاید تلنگری باشه واسه یه تحول توی زندگی مون یا چراغی تو راههای تاریک پیش روومون....

چنتا نکته:
دوستان لطف کنن اگه جمله ای رو میزارن حتما بنویسن از کی بوده و اینکه منبعشون چی بوده؛ مثلا توی کتاب خوندن یا تو اینترنت و غیره و اسم منبع رو ذکر کنن.

عزیزان لطفا فقط برای تشکر از دیگران پست ندین و از کلید سپاس استفاده کنین یا در ادامه جمله ای که میزارین باشه که تاپیک شلوغ نشه و حالت چت باکس پیدا نکنه.

اگر من جاهای دور دست را میبینم به خاطر این است که روی شانه های غول ایستاده ام.

اسحاق نیوتن (کتاب شانه های غول - مسعود لعلی)

امیدوارم با خوندن این جملات و استفاده از اونا توی زندگیتون روی شونه های این بزرگان وایسین و بتونینن افق های دور تری رو ببینین تا آینده بهتری بسازین.

مهم:

دوستان عزبزم لطفا جملات خود را به

فارسی

تایپ فرمایید و حتما ترجمه عبارات غیر فارسی را در کنار آن قرار دهید.

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

و باز بنویسیم که ما همچنان می‌نویسیم؛ که ما همچنان در اینجا ماندیم؛ مثل درخت که مانده است؛ مثل گرسنگی که اینجا مانده است و مثل سنگ‌ها که مانده‌اند و مثل درد که مانده است... و مثل هر چیزی که از ما نشانه‌ای دارد و ما از آن نشانه‌ای داریم. - آرایش درونی؛ محمد مختاری

[wlh]

کتاب بی نظیر است، یادگار خوب است، و نصیحت مفید است و لیکن برای ملت مرده نوشته شده است. در ایران مگر کسی به نصیحت گوش می دهد؟در یوروپا نیز سابقن چنان خیال میکردند که به ظالم نصیحت باید گفت که تارک ظلم شود. بعد دیدند که نصیحت در مزاج ظالم اصلن موثر نیست. پس خودش به واسطه ی عدم ممانعت دین در علوم ترقی کرده، فواید اتفاق را فهمید و با یکدیگر یک دل و یک جهت شده، به ظالم رجوع نموده گفت: از بساط سلطنت و حکومت گم شو. پس از آن کنستیتسیونی را، که شما در کتاب خودتان بیان کرده اید، خود ملت برای امور عامه و اجرای عدالت وضع کرد. آیا ملت شما نیز قادر است که به ظالم بگوید: از بساط سلطنت و حکومت گم شو؟! هرگز

مکتوب میرزا فتحعلی آخوندزاده به میرزا یوسف خان مستشارالدوله درباره ی"یک کلمه"

[wlh]

The summer soldier and the sunshine patriot will, in this crisis, shrink from the service of their country; but he that stands by it now, deserves the love and thanks of man and woman. Tyranny, like hell, is not easily conquered; yet we have this consolation with us, that the harder the conflict, the more glorious the triumph.

[raha_91]

حال دیگر دشوار است
که صدای شفق را
و صدای گام تابستان را در ساحل دریا تمیز دهیم
دشوار است که صدای شعاع نوری را بشنوی که انگشتش را تا می‌کند
و به گاه عصر بر جام پنجره‌ی اتاقی کودکانه ضربه می‌زند
دشوار، وقتی که تو فریادهای زخمیان را در دره‌ها شنیده‌ای
وقتی که تو ستاره‌گان را به سان دکمه‌های زنگ‌زده‌ی نیم‌تنه‌ها‌ی اعدامیان دیده‌ای
وقتی که تو برانکاردها را دیده‌ای که از شب بالا می‌روند
وقتی که تو شب را دیده‌ای که نمی‌گوید فردا
وقتی که تو دیده‌ای چه دشوار فراچنگ می‌آیند
آزادی
و
صلح.

بسیاری آموخته‌هایمان را از یاد بردیم ژولیو
از یاد بردیم که چگونه ماهیِ آرامش
در آب‌های کم‌عمق سکوت می‌لغزد
که چگونه‌ رگ‌های آبی‌رنگ دست‌های بهار در هم گره می‌خورند
از یاد بردیم
اکنون چیزهای ساده آموخته‌ایم
بسیار ساده
بسیار مطمئن
اینکه آسمان از نان آغاز می‌شود
اینکه عادلانه نیست برخی نان دربیاورند
و برخی نان بخورند
اینکه عادلانه نیست که توپ بسازند
و گاو‌آهن نباشد
چیزهایی ساده
شاید که کودکی هم بتواند این چیزها را با سازدهنی کوچک جیبی‌اش بگوید
شاید که سربازی خوب که خواب مادرش را دیده است
از خواب بپرد و این همه را با شیپوری بگوید
و مردگانمان این‌‌ها را بهتر از همه می‌دانند
هرشب سکوتشان این چیزها را فریاد می‌زند
چیزهایی ساده
ما دانا نیستیم ژولیو
چیزهای ساده می‌گویم
بسیار ساده بیانشان می‌کنیم
اینکه می‌ارزد آدم زندگی کند و بمیرد
به خاطر
آزادی
و
صلح.

یانیس ریتسوس (شاعر یونانی)

ترجمه از فریدون فریاد

[kingnessi]

... یا باید زندگی کرد یا فکر. دوتایی با هم نمی‌شود.

جلال آل احمد؛ سنگی بر گوری

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

در حال خفه شدنیم... و آنان که رو‌به‌روی حوضِ شیشه‌ای زیبای ما نشسته‌اند، با لذت به نفس‌های پایانی و رنگارنگ ما می‌نگرند؛ نفس‌هایی که چنگ می‌زنند به ابرهای سیاه، در جست‌وجوی اندکی هوا... ما ماهیان محاصره شده در حوض وطنیم... - عدنان الصائغ - ترجمه: سعید هلیچی

[kingnessi]

عشق درمان است. درد را می‌کُشد و سَرِ غُصه را می‌بُرد.
قلب نارنجیِ فرشته؛ داستانِ کوتاهِ "اشتباهی"
مرتضی برزگر

[kingnessi]

نه هر که چشم و گوش و دهان دارد آدمی‌ست
بس دیو را که صورتِ فرزندِ آدم است

سعدی

[ARCTIC]

“... I should like to say two things, one intellectual and one moral. The intellectual thing I should want to say to them, is this: When you are studying any matter, or considering any philosophy, ask yourself only what are the facts and what is the truth that the facts bear out. Never let yourself be diverted, either by what you wish to believe, or by what you think would have beneficent social effects if it were believed. But look only, and solely, at what are the facts. That is the intellectual thing that I should wish to say. The moral thing I should wish to say to them is very simple: I should say, love is wise, hatred is foolish. In this world, which is getting more and more closely interconnected, we have to learn to tolerate each other, we have to learn to put up with the fact that some people say things that we don’t like. We can only live together in that way—and if we are to live together and not die together—we must learn a kind of charity and a kind of tolerance, which is absolutely vital to the continuation of human life on this planet.“ ― Bertrand Russell

"... دوست دارم که دو چیز رو بگویم، یکی فکری و یکی اخلاقی. مطلبِ فکری که می‌خواهم به آن‌ها بگویم این است که: وقتی در رابطه با هرچیزی مطالعه می‌کنید، فقط از خود سوال کنید که واقعیت‌ها چه هستند و چه حقیقتی‌ست که واقعیت‌ها نشان می‌دهند. هیچ وقت نگذارید که با چیزی که دوست دارید باور داشته باشید منحرف بشوید، و نه چیزی که فکر می‌کنید اگر به آن باور داشته باشند اثرات مفید اجتماعی خواهد داشت. اما فقط، و تنها به چیزهایی که واقعیت‌ها هستند نگاه کنید. این چیز فکری هست که دوست دارم بگویم. مطلبِ اخلاقی که دوست دارم به آنها بگویم بسیار ساده است: این را خواهم گفت، عشق عاقلانه است، نفرت احمقانه است. در این جهانی که روز به روز به طور نزدیک‌تری دارد باهم ارتباط برقرار می‌کند، ما باید یاد بگیریم که هم‌دیگر را تحمل کنیم، ما باید بیاموزیم که این واقعیت را بپذیریم که بعضی افراد حرف‌هایی می‌زنند که ما دوست نداریم. ما تنها در این روش می‌توانیم باهم زندگی کنیم… ما باید نوعی خوش‌قلبی و نوعی تحمل را بیاموزیم، که برای ادامه حیات انسان در این کره کاملا حیاتی‌ست." ― برتراند راسل