I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
به به عجب شروع زیبا و دلچسبی، همونجوری که باید باشه. راستش دو تا قسمت اسپشال خیلی ضد حال بود و گفتم نکنه برن تو این فاز که خوشبختانه اینطور نبود. اپیزود اول قشنگ آدمو میاره تو حس و حالی که سریال فصل 1 داشت.
خب یه بازبینی برای فصل اول داشته باشید تا بریم سراغ اپیزود 1
اولا دو تا قسمت ویژه داشته که فکر کنم نبینید بهتره اولیش که از حال بهم زن هم اونورتره دومی هم تبلیغ تراپیسته و بس
از اون متریال ناب برسی به یه همچین افتضاحی تو قسمت اول خودش رکورده. اصلا ساندترک ها همینجوری پشت سر هم پخش میشدند و گم میشدی تو انبوه صداهای بی معنی و ساندترک های بی معنی تر. یه پوچی خاصی تو سنین نوجوانی و اوایل جوانی وجود داره که سریال تکیه ش رو فقط رو همون قرار داده و بی خیال هم نمیشه، مشکلات دیگه ای هم هست ولی این سریال نمیتونه اونا رو خوب دربیاره اون پوچی رو هم تا فیها خالدونش رو فصل 1 درآورده دیگه دنبال چیه؟ من یکی که سر درنمیارم...
تنها اتفاق نه چندان قابل اعتنا همین عکسی بود که گذاشتم و اون بخش گنگستری ماجرا، امیدوارم بهتر بشه ولی این استارتی نبود که برای فصل دوم انتظار داشتم
پ.ن: انگار بقیه نظرشون به ژولی نزدیکتره
در ادامه فصل خواهید دید...
اپیزود دوم از اپیزود اول هم بهتر بود. تا اینجای کار به نظرم میاد این فصل خیلی بهتر از فصل 1 ساخته شده و فضای بصری سریال خیلی پیشرفت کرده و پر از رنگ و لعابه، مثلا اون سکانسای توهم کت واقعا جالب بودن و لذت بردم ازشون. از طرفی فضای سریال داره به سمتی پیش میره که روابط قدیمی بین کاراکترا سست شده و ترکیب جدیدی از کاراکترا رو میبینیم. خیلی دوست دارم ببینم زوج فزکو و لکسی به کجا میرسن، از طرفی زوج رو و جولز هم دیگه جواب نمیده و انگار خود نویسندههام فهمیدن و اینا رو از هم دور نگه داشتن. از بازی فوقالعاده زندیا هم غافل نشیم که به تنهایی یکی دو لول سطح سریال رو بالا برده. یکم فضای جنایی سریال رو هم بیشتر کنن که ولشه هم راضی باشه تمومه
و دیگر هیچ
>> قسمت سوم و چهارم هر چقدر از نظر داستانی و پیشرفت روابط بین کاراکترا افت داشت، اما از نظر محتوای سمعی بصری خیلی پیشرفته بود و سکانسهای «موود» زیاد (از جمله سکانس همین آهنگ بالایی که ولشه گذاشته) داشت. این فصل تا به اینجا پیشرفت محسوسی نسبت به فصل گذشته داشته و با اینکه انتظاراتم بالا بود، سریال تا اینجای کار تونسته راضی نگهم داره. با توجه به یه تم فانتزیطوری که سریال داره ممکنه سریالهای دیگهای باشن که بیشتر «وصف حال» ما باشن و آدم بتونه باهاشون ارتباط بیشتری برقرار کنه (برای خودم Skins) اما اگر بخوایم واقع بین باشیم، این ستینگ، تیم بازیگری، میکاپها و سطح فنی سریال رو توی هیچ سریال تینیجری دیگهای نمیشه پیدا کرد.
>> قسمت پنج بهترین اپیزود کل سریال تا به اینجا بود. از اون اپیزودای ماندگار که به این راحتیا از یاد آدم نمیره. واقعا سطح بازیگری زندیا بالاست و عوامل سریال بهخوبی از این نقطه قوت سریال استفاده میکنند.
پایان فصل دوم
فصل دوم هم با همه خوبیها و بدیاش به پایان رسید. در مورد دو قسمت پایانی باید بگم که ایده و اجرای تئاتر و مرتبط کردنش با اتفاقات که در مورد کاراکترا تو این فصل دیدیم عالی بود. هر چند گاهی اوقات خستهکننده میشد اما طرح کلیش موفقیتآمیز بود. بهطور کلی سریال از نظر کیفیت ساخت و سکانسهای بصری توی این فصل پیشرفت قابل ملاحظهای داشت. انتظار نداشتم توی این فصل هم بتونن موفقیت فصل اول رو تکرار کنن ولی تو مواردی حتی بهتر از فصل قبل بود. همچنان همون فکری که آخر فصل اول در مورد این سریال داشتم آخر این فصلم دارم، «به تکرار افتادن»، که خیلی از سریالای تینیجری بهش دچارن. حتی رگههایی از این موضوع تو این فصلم قابل مشاهده بود، چون واقعا اونطوری که انتظار میرفت پیشرفتی تو روابط بین کاراکترا حاصل نشد و به جز نیت و آدمای نزدیک بهش بقیه همه درجا زدن. بهنظرم با اضافهشدن چند تا کاراکتر خوب میشه سریال رو از اینی هم که هست بهتر کرد.
و اما در مورد هیترای سریال
بهنظرم هیترای این سریال به سه دسته تقسیم میشن. دسته اول افرادی هستن که فکر میکنن مدیومی مثل سینما و تلویزیون برای این ساخته شده که صرفا مفاهیم عمیق و فلسفی نشون بدن و با دیدن سریالها و فیلمهای این چنینی خودشون رو فیلسوف فرض میکنن. این دسته از افراد با گفتن چند تا کلمه قلمبه سلمبه و نقل قولهای یواشکی از بزرگان میخوان خودشون رو علامه دهر نشون بدن. دسته دوم، دسته هموفوبها هستن. این دسته از افراد همونان که با دیدن هر سکانس از سریال یاد دوشواریهای کودکیشون میافتن و با دادن لقبهایی مثل گیفیلیکس و گیبیاو، کل شبکهای که مفت و مجانی فیلم و سریال در اختیارشون قرار داره رو میبرن زیر سوال. دسته آخر و محترم اونایی هستن که واقعا از چنین ژانر و حال و هوایی خوششون نمیاد، بههمین خاطر خیلی راحت از کنار همچین سریالی عبور میکنن و بهندرت در مورد سریالی که دوست ندارن و نگاه نمیکنن کامنت میدن.
از اینجا آلبوم موسیقی متن فصل دوم رو رایگان دان کنید. اگرم خوشتون نمیاد یا حوصله ندارید به انتخاب من این دوتا ترک رو گوش کنید:
- ترک هفدهم: Love Is Complicated
- ترک بیست و چهارم: I'm Tired