رتبه بندی اینترنتی در همه جای جهان امروز و روزمره ما وجود دارد، مثلا انتخاب بهترین رستوران از بین نقدهای نوشته شده در آمازون، یا برای خودمان، انتخاب کالا از سایت های مشهور این روزها، آگهی تبلیغ گوشی و نقد های بقیه و تقریبا همه چیز، اما حالا الزاما یک نقد 5 ستاره پیشخدمت یک رستوران را خوش برخوردتر نمی کند و غذای آن ها را خوشمزه نمی کند،همانطور که امتیاز بالای یک کالا پس از خریدش تضمینی برای بهترین بودن برای شما نیست و .... حال در حوزه خودمانی ـمان، سیستم های رتبه بندی فیلم و سریال، انیمه، موسیقی، بازی و کلا سرگرمی، چه تضمینی برای خوب بودن یا بد بودن رتبه بندی ها وجود دارد؟ چه استدلال هایی در این زمینه می تواند قوی تر باشد؟
سلیقه تا چه حد در انتخاب شما تاثیر گذار است، دوستانتان چطور؟ در اینجا به دنبال پاسخی برای اینها هستیم.
محتوایی که تماشا می کنید انتخاب کیست؟ |
چند سال پیش بود پس از فصل فاجعه باری از بازی تاج و تخت، HBO مینی سریالی را روانه دنیای سرگرمی کرد که در همان آغاز بالاتر از BB و GOT چشم ها را به خود خیره کرده بود، واقعیتی مانند فاجعه هسته ای چرنوبیل شوروی با لهجه غلیظ بریتانیایی، مجلات پر شده بود از تحسین و تمجید، اینجا
خودمان هم مشکلاتی داشتیم و دردسرهایی پشت سر گذاشتیم. بعد از مدتی حالا جای خود را باز هم بین بهترین های IMDB حفظ کرده است. مستند ها که دیگر جایگاهشان مشخص است و با هر نوع
سیستم رتبه بندی که IMDB دارد بیشترین تعداد سریال ها مربوط به این ژانر است و امتیازهای خوب تماما به آن ها اختصاص دارد. حقیقت این است که نمونه های مختلفی را می توانید بیابید که با حمله کاربران کشوری خاص، یا طرفداران اثری خاص، دیگر اثر هنری به زیر کشیده شده است
+.
Lady Bird را چه کسی غیر از جوانانی که در همان منطقه یا دست کم در همان شرایط زندگی می کنند درک می کند؟ چرا باید استایل زندگی قدیمی بریتانیایی برای مخاطبی از گینه جذاب باشد؟ به عنوان یکی از 50 سایت پربازدید دنیا در زمینه سرگرمی هنوز کسی از سیستم رتبه بندی و فیلترهایی که برای جلوگیری از حملات طرفداران سریال های مختلف به سریال های دیگر
[حداقل خودمان در چالش پخش همزمان GOT و TWD و نظر سنجی هایش مشتی نمونه خروار را دیده ایم(؟)]، استفاده می کند، اطلاعی در دست ندارد. همین هاست که عده ای را به سیستم های رتبه بندی بدبین می کند.
در اینجا و در مقدمه اشاره ای به طرز انتخاب فیلم شده ولی از نحوه بدست آوردن این داده ها سخنی گفته نشده است.
در اینجا نیز خط کلی نظر مخاطب بر تفکرات یک سازنده نیز مشخص شده اما باز حلقه مفقوده ای در آن مشاهده می شود. هستند تحقیقاتی که حتی با مقایسه این چند سایت معتبر در زمینه امتیاز دهی به فیلم ها یکی را به عنوان بهترین انتخاب کرده اند
+، اما ما اینقدر با جزئیات نمی خواهیم به این موضوع بپردازیم و سرخط های کلی تری نیاز داریم.
خب می توانیم کمی راجع به فیلم بخوانیم، تریلری ببینیم، نقدی بخوانیم، در اینصورت از اسپویل در امان نخواهیم بود، حس اینکه موضوع فیلم ما را شگفت زده می کند از بین خواهد رفت، می دانیم حداقل راجع به موضوع خاصی است و با این پیش زمینه به قضاوت می نشینیم، حال اینجاست که انتخاب می کنیم این کارها را نکنیم، لیستی از فیلم هایی که ندیدید را انتخاب به 3 فیلم کاهش می دهید حال باید بگردید و لینک مناسبی پیدا کنید و با گوگل کردن اسامی اطلاعات ناقصی بدست آورید، اینجاست که به تله سایت های امتیاز دهی به فیلم ها می افتید و گوگل هم شریک جرم ـشان است، حال بعد از تلف کردن چند ساعتی از آخر هفته رویایی که می خواستید برای خودتان با دیدن یک فیلم رقم بزنید، با مغزی فلج شده ترجیح می دهید یکی از قسمت های مورد علاقه تان از سریال
Parks and Rec و
بهترین رئیس دنیا "ران سوانسون" را دوباره بینید. [ اینقدر زندگی رو به این پیرمرد ها سخت نکنید خدایی]
در صورت اینکه کماکان تلاشتان برای فیلم دیدن را ادامه دهید، خب شما الان در تله گرفتارید، با انتخاب های آنان باید دست و پنجه نرم کنید The Shawshank Redemption، Black Panther و Citizen Kane اولین فیلم ها در هر کدام از سه سایت معتبر امتیاز دهی هستند. اینجاست که از خودتان می پرسید" چرا باید متاکریتیک فلان فیلم را در رتبه 23 داشته باشد در حالی که راتن و آی.ام.دی.بی اصلا در لیست هایشان این فیلم را ندارند؟ خب بیایید کمی روش هر کدام از سایت ها را بررسی کنیم تا شاید به نتیجه برسیم(؟)
معیار امتیاز، 10 است، کاربران ثبت نام کرده در سایت می توانند به هر قسمت از یک سریال یا هر فیلمی رای بدهند، با استفاده از سازماندهی دوباره میانگین رای ها که IMDB نحوه اعمالش را به کسی نمی گوید در نهایت امتیازی نصیب هر محتوایی می شود. حال برای 250 فیلم برتر فقط کاربرانی که به صورت منظم در سایت مشارکت می کنند می توانند رای خود را به صندوق فیلم بیندازند.
خلاصه : با استفاده از محاسبات ریاضی و اندکی تصحیح به منظور جلوگیری از حمله افرادی خاص به محتواهای خاص، رای کاربران ثبت نام کرده، تمام اینها کمی الیگارشی طور به نظر می آید و گروهی از منتخبان سلیقه شان را به بینندگان تحمیل خواهند کرد، به طور مثال اتفاقی که برای خودم افتاده بود را شرح می دهم سریالی با نام
Troy: Fall of a City که به داستان اساطیری تروی می پردازد را با فیلم
Troy مقایسه کردم، از آنجا که من به تاریخ و اساطیر علاقه دارم میزان مطابقت بامتن اصلی برایم مهم بود و کسانی که در زمینه مطالعات اساطیری یا آموزش نحوه تولید محتوای اسطوره ای و مقایسه با شاهنامه اطلاعی داشته باشند با دیدن این دو محتوا متوجه حرف من خواهند شد، سریال کاملا بر طبق کتاب ها ساخته شده در حالی که فیلم با تطابق سازی هالیوودی(به منظور فروش گیشه ای) به یکی از موفق ترین در ژانر خودش تبدیل شده است و همه ما یکبار آن را دیده ایم و به خیل عظیمی از دوستانمان پیشنهادش داده ایم.
معیار امتیاز، 100 است، آن هم طبق میانگین نظرات منتقدان، که اگر بالای 60 باشد red tomato و طبیعتا اگر زیر 60 باشد rotten tomato نصیبش خواهد شد. بهترین فیلم ها از بین امتیاز های certified fresh انتخاب می شوند که به زبان ساده تر 80 نقد باید داشته باشد و امتیاز 75 یا بالاتر. البته سیستمی طبق نظر مخاطب نیز وجود دارد که مد نظر ما نیست. برای رتبه بندی اصلی از
approved critics و approved publications استفاده می کند که به معنای داشتن یک وب سایت یا مجله قابل اعتنا است. کمی چاشنی پیچیدگی با وزن دار کردن نقد های دریافتی هر فیلم که منجر به عکس زیر شده است. [ در مقاله اصلی دلیل بالاتر بودن The Wizard of Oz نسبت به Citizen Kane بر اساس همین معیار آخر است
+]
معیار امتیاز، 100 است و براساس نقد ها و بازبینی های منتشر شده صورت می گیرد، تفاوت اینجاست که با وزن دار کردن امتیاز بعضی از نقدها اهمیت آن ها را نسبت به دیگر نقدها بیشتر می کند. لیست نقدها به صورت منظم دستخوش تغییر می شود ولی معیار انتخاب آن ها از طریق سایت علنی نمی شود. بر خلاف Rotten Tomatoes این سایت با تعداد کم تری نقد امتیاز دهی می کند و به نظر می رسد تلرانس و آشفتگی بیشتری در لیست هایش داشته باشد. در واقع سیستم دو سایت آخر مشابه است ولی Metacritic با تعداد نقد های کم تر و وزن دار کردن برخی نقدها آشفتگی را بیشتر کرده است.