نوشته اصلی توسط
86471181
سوم اینکه چقد من رو یاد فیلم های ایرانی مینداخت ( البته اگه صرفا از این دید نگاه کنم که کارگردان فقط خواسته یه فیلم جنایی بسازه شاید نشه با فیلم های ایرانی مقایسش کرد ) به نظر من فحش اصلی که داشت فیلم میداد به خود اوضاع جامعه بود ( شاید از دید خود کره ایها یه مقدار سیاه نمایی شده تو این فیلم ) ، یه مشت احمق ( از اداره پلیس تا شهرداری ) ، یعنی ارکانهای اصلی که یه شهر رو میچرخونن و باعث برقراری امنیت میشن دور هم جمع شدن و گند زدن به اوضاع شهر ، پلیسی که حالا به هر دلیلی از کارش اخراج شده به قول ایرج به "جاک..ی" روی آورده در صورتیکه از همه ی شخصیتهای پلیس موجود در فیلم باهوش تره ، مادری که برای خرج خودش رو به "روسپی گری " آورده که علی الظاهر مادر دل سوزی هست ، شهرداری که نماد عوام فریبی هست ( قبل اینکه اون شهروند بیاد چهرش رو منقش کنه ، داره با یه لبخند ژکوندوار با مردم حرف میزنه و دوربین ها فقط دارن این شهردار رو نشون میدن و اعتراض اون شهروند رو پوشش نمیدن ، همین شهردار وقتی یه آدم خونین و مالی میبینه فرار میکنه )
دقیقا من هم همچین حسی داشتم مثل شما به چنین تحلیلی رسیدم بخصوص بخاطر جایزه های بین المللی که تقدیم این فیلم و فیلم های مشابه شده.
هجو پلیس توی این فیلم و فیلم های کره ایی دیگه زیاده حتی توی بعضی سریال ها هم هست
(حالا قوانین و قاضی و وکلا زیر سوال میرن) شاید نمونه ی معروف
Memories of Murder باشه که دیگه این ته خنده است مدام که فیلم تلخ میشه این حماقت اداره ی پلیس بیشتر میشه. یا فیلم دوم همین کارگردان
The Yellow Sea هم اینقدر تلخه و سیاهه که دیگه غیرقابل باور به نظر می رسه.
(پیشنهاد می کنم این یکی رو پشت بندش نگاه کنید یه کمی طولانیه ولی واقعا کارگردانی خوبی داره) Sympathy for Mr. Vengeance هم که اصلا مسئله ی فیلم فراتر از این حرف هاست. حالا بعضی می گن فیلم "جهان شمول"ه و ربطی به باقت اجتماعی کره نداره ولی فقط کافیه برای بار اول تماشا کنید! در فیلم تحسین شده ی
Mother باز قانون و مردانش همه یه مشت شخصیت برای سرگرمی من و شما هستند و دائم میشه بخاطر تصمیم احمقانه ایی که در خصوص
Yoon Do-joon می گیرن به همه شون خندید
Nameless Gangster: Rules of the Time هم که دیگه برای این نوع سینما ساخته شده. حالا نمونه های قهرمانانه ایی مثل
The Man from Nowhere و
A Bittersweet Life هم هستن که باز بین این ها جزو مثبت اندیش ها محاسبه می شوند. کشور کره مثل "جاپنی"های عزیز دوره ی تسلط گروه های گنگستری و پدرخوانده بازی هم داشتن که این دوره ها توی ساخت چنین فیلم های موثر بوده.
A Dirty Carnival هم یه نمونه ی کامل برای آشنا شدن با این گروه ها و نفوذشون توی دولت و این جور چیزهاست. ولی در کل قبول دارم نگاه این کارگردان به شدت تلخ تر از همه ی فیلم های ست که معرفی کردم. فیلم دومش رو هم ببینید دقیقا همچین فضایی داره.