قسمت اول به لحاظ ساخت و روایت ، شروع خیلی خوبی داره و به شدت بیننده رو درگیر میکنه اما متاسفانه در قسمت های 2 و 3 دچار افت میشه و زبان روایت کمی الکن میشه. گرچه بدیهی است که دیدن 3 قسمت برای قضاوت یک مجموعه قابل قبول نیست اما آنچه که مشخص هست اینه که برخلاف تبلیغات و انتظارات اولیه ای که Apple TV+ ایجاد کرده بود ، نتونسته مثل شروع پخش نتفلیکس طوفانی و دیدنی باشه.همین مجموعه SEE که بینندگان خیلی به دیدنش امیدوار بودند ، نتونست انتظارات رو برآورده کنه و امتیازات در سایت های نقد فیلم به شدت پایین اومده ( تا الان در متاکریتیک امتیاز 38 از 100 رو بدست آورده که فاجعه است)
مشکل دیگه این مجموعه در ارائه جزئیات هستش که به شدت توی ذوق میزنه و باعث ایجاد سوالاتی برای بیننده میشه که پاسخی هم برای اون نیست. سوال هایی مثل اینکه :
چرا آدم هایی که کور هستند اینطور به مدل ریش یا مو و در کل ظاهر خودشون اهمیت میدند؟
چرا اینقدر لباس ها خوش دوخت و خوش مدل هستند؟
چرا در تالار ملکه آتش ها به ردیف و منظم چیده شده اند و ایجاد روشنایی کردند؟
چرا در بعضی سکانس ها درخت ها هرس شده اند و یا دور آتش ها منظم سنگ چین شدند؟
چطور آدم های کور اینقدر بی نظیر و با جزئیات عجیبی میجنگند و دقیق اندام کشنده هم رو پیدا میکنند؟ (به سکانس جنگ باباماس با برده دارها در پایان قسمت سوم دقت کردید؟)
چرا لباس باباماس در آخر قسمت سوم (زمانی که جشنواره برمیگردن) عوض شده و دیگه هیچ اثری از خون و کثیفی نیست؟
و چراهای دیگه ای که ناچاری از کنارشون بگذری و برای لذت بردن از سریال اون ها رو بپذیری وحالشو ببری