I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
Don't Toy With Me, Miss Nagatoro - Episode 12
واقعا امیدوارم انیمه ناگاتورو برای فصل یا فصلهای بعدی هم ساخته بشه و این آخر کار انیمه نباشه. انیمهای که از هنوز شروع نشده، مبارزان زیر پتویی و عدالت طلبان پشت ویترینی، ریختن بهش نمره پایین دادن! چون مغز معیوبشون فقط و فقط دو رنگ پوست میشناسه، سفید و سیاه! چرا ناگاتورو به عنوان یه دختر بولی کننده، سیاهه!!! این توهین و ضد ارزش به مبارزات برابری ما سیاه پوستها هستش! چیزی به اسم رنگ پوست سبزه، زرد، سرخ و... نشنیدن یا کوچه علی چپ واسشون صرف داره! همین جدیدا بازیگری که برای لایو اکشن سفید برفی انتخاب شد، یه دورگهی سبزه هستش، ولی اکثریت منابع خبری ازش به عنوان یه بازیگر سیاه پوست یاد کردن. کلا هر چیزی سفید نباشه، پس سیاهه یا بالعکس. دلیل دومی که انیمه زیر بار هجمهها و حملات شدید رفت، همین موضوع بولی کردن و دست انداختن و... بود؛ طرف قسمت اول رو دیده، کل کمدی، شخصیت پردازی و آرت استایل و... ندید گرفته، فقط چسبیده به این بخش که وااااااای مامانم اینا چیه این خشونت! نه به خشونت! اصلا از همین قسمت اول، اون رگه رمنس داستان کاملا مشخصه. ناگاتورو با این رفتارها، دنبال دادن اعتماد به نفس به پسره هستش و میخواد خودش هم این رابطه رو محکم و محکمتر کنه؛ این دوتا در کنار هم و اتفاقاتی که بینشون میافته باعث رشد شخصیتی همدیگه میشن و این احساس (عشق) کم کم شکل میگیره و... هیچ وقت این دستهای که یه انیمه یا مانگا رو از روی یکی دو قسمت قضاوت میکنن درک نکردم.
خلاصه این انیمه در بعضی مواقع از مانگاش هم بهتره، جذاب و بامزه با آرت درجه یک و صدا گذاریهای فوقالعاده؛ مانگا آنگویینگ هستش، البته به نظر میاد که داره برای پایان بندی آماده میشه.
اگه به این کانسپتها علاقهمندین، دو مانگای Yancha Gal no Anjou-san (یه ورژن سانتی مانتالیتر و رمانتیک تر از ناگاتورو) و Komi-san wa, Komyushou desu (این البته یه فرق بزرگ داره؛ کومی سان، مثل ناگاتورو و آنجو سان، بولی کننده یا دنبال آزار و اذیت در راستای عشق نیست، یه دختریه که توان برقراری ارتباط با دیگران رو نداره، چشمهاش یه حالت خیره و ترسناکی داره که باعث میشه بقیه فکر کنن که نباید نزدیکش بشن و باهاش ارتباط بگیرن تا این که کاراکتر پسر داستان، تصمیم میگیره بهش کمک کنه و کلی اتفاقات فوق العاده بامزه و باحال و حال خوب کن میافته و کم کم به سمت رمنس کشیده میشه. انیمه این مانگا قراره پاییز پخش بشه) این دو مانگا هم مثل ناگاتورو، در حال انتشاره (البته کومی سان تا الان به بیش از 300 چپتر رسیده. البته طولانی و خسته کننده نیست، کوتاه و جمع و جور و غنج و منج!)
Tokyo Revengers - Ep 15
آرک جدید، اتفاقات پیچ در پیچ، روشن شدن ابعاد تازه از گذشته گنگ تومان و باز شدن زخمهای کهنه؛ و البته این وسط هم تاکهمیچی طفلک یکه و تنها...
واقعا دلم برای تاکهمیچی کبابه، باز گاتس قدرتمند و قوی بود، یا آکابه هوش خیلی زیادی داشت، یا چرا راه دور برم، همین سوبارو حداقل با مرگش میتونست تایملاین رو عوض کنه و برگرده به نقطه شروع... ولی تاکهمیچی فقط میتونه شاهد مرگ دردناک دوستها و رفقاش باشه و زجر بکشه. عملا بین این زجرکشیدهها و سینه سوختهها، معمولیترین و ضعیفترینه!
وقتی جلوی چشمت، ویلن اصلی (که فقط و فقط تو از ماهیتش خبر داری)، صاحب بزرگترین دستهی گنگ تومان میشه، وقتی هر روز، یه بار سنگین و مسئولیت تازهای روی دوشت میوفته. ولی یه نکتهی خوبی که وجود داره این قهرمان گریان ما، یه رگش به مموتی برده!! :دی سر نترسی داره و خیلی زود میتونه جاش رو توی دل بقیه باز کنه.
این قسمت هم مبناش آشنایی با گنگ رقیب (والهالا) بود؛ گنگی که فقط با رئیس جلوی پردهش آشنا شدیم و نمیدونیم پشت قضیه کی این دم و دستگاه رو میگردونه؛ بحث جاسوسی یا خیانت دو عضو سازندهی گنگ تومان (باجی و کازتورا)
من فکر میکنم اکثرا بینندهها مثل من فهمیدن یه کاسهای زیر نیمکاسهی باجی هستش و فکر میکنم خیانتش به مایکی برنامهریزی شدهست، ولی من احتمال خیلی بالا فکر میکنم یه جاسوس توی گنگ تومان حضور داره که قراره تمام این پلن رو بهم بریزه (شاید... شاید واقعا باجی خیانت کرده و از مایکی رو برگردونده و من اشتباه میکنم) اپیزود بعدی هم احتمالا بخش زیادیش به بک استوری تومان و سازندههاش برمیگرده که خوبه با این گذشته و جرقه اختلافات سازندههاش (که یه مشت بچه پرروی 12 - 13 ساله هستن) آشنا بشیم.
پینوشت: چه اندینگ دوم با کیفیت و جذابی داره؛ گرافیک اپنینگ و اندینگ > خود انیمه!