اینکه از جوجوتسو لذت بردی و خوشحالم؛ ولی اینکه گذاشتیش کنار آثاری مثل بانگو یا کلمه یکنواخت رو بهش چسبوندی رو اصلا نیستم، این حرف قوارهی انیمهای مثل دیمن اسلیره که یه داستان خطی ساده و آبکی داره که فقط شانس باهاش یار بوده تا استودیویی مثل یوفوتیبل بیاد ورش داره و با یه انیمیت استثنایی، ترند اولش کنه. اصلا نمیخوام در مورد انیمه یا تکنیک فنی و... صحبت کنم. صد در صد فصل اول جوجوستو یه داستان قطره چکونی داره و به هیچ وجه نمیشه کلمهای مثل شاهکار رو بهش چسبوند. با اینکه از لحاظ فنی، موسیقی و کستینگ در اوج بود. ولی تضمین میکنم جوجوتسو در ادامه (و همینطور چینساومن) شوننها رو وارد عصر جدیدی میکنن. (دارک شونن) که عملا این کار رو در مانگاهاشون انجام دادن. جوجوتسو سال گذشته و امسال، پرفروشترین و پرمخاطبترین مانگای ژاپن بوده. ژاپنیهایی که به کنسل کالچر یا Axe بودن معروفن و بسیار کم صبر و حوصلهن. تعداد مانگاهای شونن کنسل شدهی این یکسال در ویکلی شونن جامپ بیسابقه بوده. رحم نمیکنن و خیلی راحت با نمرات پایینشون در TOC مجله، فاتحه مانگا و مانگاکا رو میخونن.
این رو گفتم که بدونید سالم رد شدن از زیر تیغ نقد ساموراییها، به مراتب از مخاطبهای غیر ژاپنی ،سختتر و پیچیدهتره. جوجوتسو کایسن در حال حاضر (فارغ از وانپیس) از لحاظ داستانی و کرئوگرافی، نامبر وانه. نمیدونم کیا دلشون لک زده برای یه آرکی مثل آرک مورچههای هانتر که به عنوان یه قلهی شونن ازش یاد میکنن یا آرک مارینفورد وانپیس ( که لحظه شماری میکنم برای رسیدن به این آرک! عجیب واسش هایپم) اطمینان میدم جوجوتسویی که انیمه شده مقدمهای کوچیک بوده وبس. ادامهی داستان تنه به تنهی این شاهکارها میزنه. بیلداپ داستان و دولوپ کاراکترها زمان میخواد. وگرنه خیلی از انیمهها و مانگاهای فوقالعاده از کفتون میره. عجول نباشید هابیتهای جوان!