I dont care how long I gonna live. whether it's in a week or twenty years, there's horrible pain and sadness ahead
این سریال عالی بود. درسته که من دیر باهاش آشنا شدم اما بعد از مدت ها تنها سریالی بود که نشستم پاش و تو یه هفته تمومش کردم. کل وقت هایی که کار نمیکردم داشتم بروکلین ناین ناین میدیدم. هر چند آخرش دلم برای جیک سوخت. نمیدونم چرا همش فکر میکنم که قراره زندگیش به خاطر تصمیم آخرش بد بشه. از یه طرف فکر میکنم که بدون داشتن پرونده قراره حالت عادی نداشته باشه. از یه طرف هم که سخت گیری های ایمی وضعیت رو بدتر میکنه. رقابت طلبی هم دو هم که در این شرایط فقط به جیک ضربه میزنه. امیدوارم یه چند وقت دیگه یه قسمت reunion بسازن که بگن آقا همه چی خوش و خرم داره جلو میره.
راستی، برای افسردگی بعد از تموم شدن این سریال چی پیشنهاد میدین؟ فرندز، بیگ بنگ، HYMIM و آفیس رو دیدم. از جدیدها هم تد لاسو رو دیدم که اون هم خیلی خوب بود. اگر هم کامیونیتی یا نیو گرل رو دیدین بگین که کدوم رو بیشتر دوست داشتین. ممنون.
بروکلین 99 از بدترین و woke ترین و بیخود ترین پایان هایی داشت که به عمرم دیدم. حیف شد. البته جیک و امی واسه من بهترین زوج سریالی هستن.