آخرین بازمانده از نسل کمدی هایی که فقط کمدی بودن.
نه پروژه شخصی یه کمدین بعد از معروف شدن و کلی کمدی و اسکچ نوشتن بود، نه حرف قلنبه سلنبه ای راجب ماهیت زندگی یا یک مفهوم میخاست بزنه و نه خیلی موارد دیگه.
یه سیتکام کمدی سرراست که هر وقت حالت خوب نیست و میخای سریال ببینی حالت رو خوب کنه. نه که اون دسته کمدی هایی که گفتم بد باشه ولی خب واقعن نیاز به بروکلین ها، فرندز ها، آفیس ها و امثالهم به شدت وجود داره غلیرغم اینکه تولید همچین سریال هایی با کیفیت خوب داره به صفر میل میکنه. چرا که خانه سیتکام های پخش اپیزودیک از شبکه های nbc، abc، fox و... بود و امروزه دیگه قدرت دست سرویس های استریم هست.
شاید وقتش شده باشه که نتفلیکس و رقباش وارد این حوزه بشن. بنظرم خلاءش روز به روز بیشتر خواهد شد.
بگذریم.
فصل آخر علیرغم وجود چندتا شوخی خوب آنچنان که باید نتونست از به بیماری کرونا اشاره کنه و ازش عبور کرد. ضعیف ترین اپیزود کل تاریخ سریال هم برای من اپیزود شروع فصل8 بود که فقط بالاجبار میخاست به اتفاقات سیاسی یک دو سال اخیر اشاره کنه. اما به خوبی سریال به مسیر درست خودش برگشت.
2 اپیزود پایانی هم که هرکسی که فکرشو کنی رو آوردو تمامی مهمان ها رو دیدیم. البته پیمنتو ش کم بود. ایپزود مربوط به داگ جودی هم میتونست فان تر باشه.
پایان بندی سریال رو دوست داشتم بنظرم میتونیم سالانه یه اپیزود ویژه از سریال رو ببینیم.
سالی یدونه هایست