در ادامه فیلم ترسناک دیدنم، دو تا فیلم کلاسیک و فیلم جدید جیمز وان که @
kingnessi هم در موردش تو پست قبل صبحت کرد رو دیدم.
Sinister
>> من با این دید سراغ این فیلم رفتم که یه کار کلاسیک و خیلی خوب ببینم. وجود اتان هاک تو سکانسهای ابتدایی خیلی امیدوار کننده بود، همون قصه همیشگی، اینکه یه خونواده با یه سری بچه وارد یه خونه که قبلا اتفاقای بدی توش افتاده میشن. اوایل فیلم واقعا ترسناک بود و انرژی خوبی داشت. اما هر چی که گذشت ضعیف و ضعیفتر شد. مقدار زیادی از فیلم
الیسون داره تو خونه میچرخه و کلی صحنه تاریک وجود داره. بقیه فیلم هم یا همون فیلم قدیمیا هستن یا اینکه
تریسی رفتارهای ایمپالسیو نشون میده. تقریبا از میانههای فیلم هم پایان داستان رو میشد حدس زد و توییست چندان خوبی نداشت فیلم. در کل انتظاراتم رو برآورده نکرد و هیجانی که از یه فیلم ترسناک انتظار داشتم رو نداشت.
Malignant
>> این فیلم بیشتر از اینکه فیلم ترسناک باشه یه فیلم ترکیبیه و مقدار زیادی اکشن و کمدی هم قاطیش شده. فضای خیلی خوبی داره، جیمز وان بازیگرای جذابی رو واسه نقشا انتخاب کرده و سبک فیلمبرداری و صحنههای اکشن که تو تیپ دهه هشتاد هست خیلی قشنگ درومده. یه فضای هنری خاصی داره که لذت بردم ازش. بقیه ماجرا رو هم @
kingnessi دیگه خیلی خوب و کامل شرح داد و من واردش نمیشم.
Insidious
>> بر خلاف دوتای قبلی تقریبا 40 دیقه اول این فیلم واقعا ترسناکه. نه فقط به خاطر المانهای همیشگی اینجور فیلمها بلکه به خاطر اون حس و حال و بازیگر نقش
رنای برای من خیلی ترسناک بود. چیزی که معمولا توی فیلمهای ترسناک بهش پرداخت نمیشه همین احساس رنج و مصیبتی هست که افراد دچارش میشن و
رز بایرن بهخوبی این موضوع رو به کاراکترش توی فیلم اضافه کرده. من چنین چیزی رو توی فیلمای ترسناک دیگه ندیده بودم و مشابه این موضوع رو فقط تو سریال
THOHH میشه پیدا کرد. متاسفانه این شروع قدرتمند با یه پیچش داستانی نه چندان خوب، با کلی کاراکتر اشتباه و بهدرد نخور کل فیلم رو داغون میکنن. این فیلم پتانسیل بالایی داشت تا اینکه گروه مقابله با ارواح شیطانی به فیلم اضافه شدن، دو تا گیک و یه پیرزن که اصلا بازیگرای خوبی واسشون انتخاب نشده و سطح فیلم رو بهشدت آوردن پایین. واقعا حیف از این فیلم با چنین شروعی که به چنین تویست و پایانی دچار شد.