There's no tyrant like a brain
پاسخ : Sons of Anarchy | بحث اپیزودیک | فصل ششم , اپیزود اول
"ساتر" در برنامه این قسمت wtf (قسمت سی و دوم) خودش حسابی ناراحت بود و بزرگترین مشکل هم با این قضیه بود که واقعاً این انجمن ptc (نظارت والدین بر تلویزیون) هدفش چیه؟
خود نماینده ptc صحبتش این بود که "ما باید انتخاب واقعی رو به بیننده ها بدیم، باید صدای بیننده ها شنیده بشه، صحنه های تیراندازی در مدارس، شکنجه و تجاوز و غرق کردن مردی در وان ـی پر از ادارار صحنه های مناسبی نیست." به نظر ایشون این جمله معروف که "اگر چیزی رو دوست نداری، نگاهش نکن" نمیتونه جوابگوی خواسته های بیننده ها باشه.
در مقابل "ساتر" نقد اصلیش رو، روی این موضوع گذاشت که هدف این افراد چیه؟ و گفت: این افرادی که در این انجمن جمع شدند، اصلاً افراد باهوش و بابصیرتی نیستند، این حقیقت که این افراد می خواهند چیزی که فرزند من نگاه میکنه رو کنترل کنند وحشتناک ـه.
"ساتر" این احتمال رو در نظر گرفت که احتمالاً این افراد تحت تاثیر گروه های مذهبی هستند و این موضوع که اون ها بخوان وارد مرز سانسور بشن ترسناکه، چه از لحاظ خلاقیت و ساخت یک اثر و چه از لحاظ شخصیتی.
نظر "ساتر" در مورد ساخت این قسمت این بود که: من قدرت خلق یک داستان رو دارم، داستانی که شما رو سرگرم کنه، من یک قصه گو هستم، وقتی کسی بخواد این توانایی رو از من بگیره، حالت تدافعی پیدا می کنم. این قسمت از داستان لازم بود، چون این قهرمان (یا ضد قهرمان، بسته به اینکه شما چطور می بینیدش) پدر بچه ای به همون سن و سال ـه که سعی میکنه اون ها رو از تبعات زندگی تبهکاری خودش دور نگه داره، این افراد اسلحه در خیابون پخش می کنن و به مردم می فروشن، نمی دونن کی از اون اسلحه ها و برای چه منظوری استفاده می کنه.
"ساتر" همچنین در آخر صحبت هاش اشاره جالبی داشت و گفت: اگر قرار باشه حواسم به هرچیزی که می نویسم باشه، با این ترس که امکان داره کسی رو به خاطرش برنجونم، دیگه هیچ درامی ساخته نخواهد شد. اگر به طور مثال قرار بود داستانی در مورد افرادی که سرطان دارند بگم، باید همه کسانی که سرطان دارند رو در نظر می گرفتم و سعی می کردم رضایتشون رو جلب کنم؟ این چه داستانی خواهد بود؟ البته من از کسانی که باعث ناراحتیشون شدم عذر خواهی می کنم و باهاشون همدردی می کنم، اما به کسانی که از دیدن این سریال عصبانی میشن هم میگم که این سریال رو نگاه نکنید چون احتمالاً متوجه اصل داستان و کاراکتر ها و نکته بزرگتری که پُشت این ماجرا هست نیستید.
"ساتر" در انتها نشون داد یک آنارشیست واقعی ـه: "در آخر تشکر می کنم از افرادی که سریال رو دنبال می کنند و تا زمانی که کسی به خونه من نیومده و منو رو زمین نخوابونه و دست هام رو قطع نکنه، کاری که باید رو انجام میدم و گور بابای همشون."