فقط میتونم بگم این اپیزود به قدری قشنگ بود که بعد از مدت ها میتونم برای برای چند ـُم ببینمش...(مثل سابق)
شخصیت شلدون فوق العاده بود , دقیقا پارسونز داره تبدیل میشه به همون شلدون فصول اولیه ی سریال , شلدون ـی با اون منطق خاص شلدون ـی
پنی هم بعد از مدت ها انگاری یخ ـِش وا شده و داره میشه همون پنی سابق! که شلدون قشنگ میچزوندتش
در کُل اپیزود خیلی خوبی بود , 9/10
شلدون : اوه پنی , زندگی بهم یه لیمو داده چیکار میتونم بکنم باهاش؟ (جواب معمول اینکه باهاش لیموناد درست کنی!)
پنی : میتونی تو یه جات فرو کنیش...
یعنی به معنای واقعی کلمه پاره شدم از خنده سر این دیالوگ
قسمت خوبی بود مقایسه پنی و لئونارد با شامپانزه توسط امی وشلدون جالب و همچنین بحث هاوارد و استورات و در نهایت سوگواری برای مادر هاوارد خدا بیامرز.....
خداییش این قسمت جالب بود پنی و شلدون عالی بودن موقعی که شلدون داشت با هاوارد حرف میزد یاد فیلم the normal heart افتادم