از مهاجرت تا اجرا در کلابهای جمعوْجور تا رفاقت با دیو شپل و رامی یوسف، و حالا سریال اخصاصی خود در «نتفلیکس».
محمد «مو» عامر که از والدینی فلسطینی در کویت چشم به جهان گشود، در نُهسالگی و در بحبوحۀ «جنگ خلیج فارس» بههمراه مادر، خواهر و برادر خود کویت را ترک کرده و به آمریکا مهاجرت کردند و در هیوستنِ تگزاس مستقر شدند. سپس دو سال بعد پدرش به آنها ملحق شد. برادر خلبانش عمر را طرفداران «مو» از استندآپهایش با شوخیهایی که با اون میکند میشناسند و برادر دیگرش عامر هم که نام خانوادگی خود را از «عامر» به «نجار» تغییر داد. وی با زنی مکزیکی-آمریکایی ازدواج کرده بود که در استندآپ اخیر خود از طلاقش در دوران همهگیری کرونا صحبت کرد.
در خلاصۀ داستان
Mo آمده که:
مو نجار در بین دو فرهنگ، سه زبان و «کُلی چرندیات» یکی به نعل میکوبه، یکی به میخ.
این سریال که پروژۀ شخصی محمد عامر بوده، الهامگرفته از واقعیات زندگی او میباشد که در
استندآپهایش هم به آن پرداخته؛ از مسیر پُرپیچوْخم وی برای گرفتن شهروندی ایالات متحده که باعث شد قریب به 20 سال نتواند سرزمین مادری خود فلسطین و یا زادگاهش کویت را ببیند، تا رابطهاش با دوستدختر مکزیکی خود که در آن بین سنت و مدرنیته در کشمکش بود، و حتی بیعفتشدن «حمص»، خوراک اصیل خاورمیانهای، بهدست فرهنگهای جنایتکار دیگر؛ «حمص شکلاتی؟!».
این سریال حاصل همکاری با
A24 و دوست و همکار عامر یعنی
رامی یوسف است. یوسف خود نیز پروژهای شخصی و موفق از لحاظ نقد و بیننده با نام
Ramy را برای
Hulu دارد که در آن سریال نیز عامر در نقش دوست رامی، «مو» که صاحب یک غذاخوری است ظاهر میشود.
این کمدی سیدقیقهای که انتشار 8 قسمتِ فصل اول آن از «نتفلیکس» برای تاریخ
دوم شهریور برنامهریزی شده، نامۀ عاشقانهای به ایالت «تگزاس» و شهر «هیوستن» نیز هست که یکی از بزرگترین و متنوعترین شهرهای آمریکا از لحاظ قومی/نژادی است؛ از حضور بومیهای نمادین هیوستن همچون Bun B ،Paul Wall و Tobe Nwigwe تا ارجاعاتی به تیمهای ورزشی نظیر «هیوستن استروز» و دانشگاههایی همچون «دانشگاه تگزاس اِیاَنداِم».
حال باید دید عامر هم میتواند از این فرمول تکراری «پروژۀ شخصی در تلویزیون» بهره برده و جا پای بزرگان بذارد و مانند والر-بریج و «فلیبگ»اش یا گلاور و «آتلانتا»یش به موفقیتی جهانی دست یابد یا خیر.